از خصلت‌های ایمان گفتار نیک و مراعات حقوق همسایگان و میهمانان است

أبو هریره  رضی الله عنه  از رسول الله  صلی الله علیه وسلم روایت مى‌کند که فرمودند: «مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَلْیَقُلْ خَیْرًا أَوْ لِیَصْمُتْ وَمَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَلاَ یُؤْذِ جَارَهُ وَمَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَلْیُکْرِمْ ضَیْفَهُ» [متفق علیه]^([۱]). «کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، باید سخن نیک بگوید، یا خاموش و ساکت شود، و کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، باید همسایه خود را گرامی بدارد، و کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، میهمان نوازی کند».

[۱]– البخاری فی الآداب رقم: ۶۰۱۸، مسلم فی الإیمان رقم: ۴۸٫