سوال : حکم ازدواج موقت (صیغه موقت نمودن) یک مرد مسلمان با زنان ” غیر اهل کتاب ” که از دیدگاه خود معتقد به خدا در حد درک و تصور خودشان هستند (یعنی به هر نحو خدا را از دید خودشان با توجه به درک و شناختشان قبول دارند، چیست؟ (مثل مردم ژاپن، هند (بودا)، شینتو و بعضی چینیها یا کره ای ها).
(یعنی آیا یک مرد مسلمان می تواند با آنان ازدواج موقت نماید؟)
اگر به نظر جنابعالی ازدواج موقت با زنان ” غیر اهل کتاب (غیر کتابی)” جایز نباشد چه راهکاری برای دانشجویان و یا کسانی که در این کشورها هستند در صورتی که دسترسی به زن مسلمان یا اهل کتاب نداشته باشند، وجود دارد؟
الحمدلله
در اسلام زنا حرام است و فرقی نمی کند که زنا با مسلمان صورت گیرد یا با اهل کتاب یا غیر اهل کتاب و یا هر کس دیگری…
و شکی نیست که صیغه یا متعه یا ازدواج موقت نوعی زنا است و جزو بزرگترین گناهان می باشد. به فتوای شماره (۲۱۸۴) مراجعه کنید.
بنابراین کسی نمی تواند با یک هندو یا بودایی یا آتش پرست یا مجوسی زرتشتی زنا یا صیغه کند. و هرکس چنین کند مرتکب بزرگترین گناهان شده است والعیاذبالله.
و باید بدانیم که یک مسلمان که محبت الله و پیامبرش را در قلب دارد خود را از شهوترانی و گناه و زنا دور می کند.
اما نه تنها دانشجویان دیگر کشورها بلکه هر انسانی با هر جایگاه و مقام و شغلی که داشته باشد دو را بیشتر ندارد:
یا اگر توانایی دارد ازدواج شرعی بر اساس تعریف شریعت نماید.
یا اگر چنین موقعیتی ندارد باید صبر کند تا زمانیکه شرایط ازدواج برایش مهیا می شود.
و بیشتر از این دو مورد را خداوند جایز نکرده است.
به فرمایش خداوند عزوجل توجه فرمایید:
«وَأَنکِحُوا الْأَیَامَی مِنکُمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکُمْ وَإِمَائِکُمْ إِن یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ * وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحًا حَتَّی یُغْنِیَهُمْ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ »(نور ۳۲-۳۳).
یعنی: مردان و زنان بیهمسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بینیاز میسازد؛ خداوند گشایشدهنده و آگاه است! و کسانی که امکانی برای ازدواج نمییابند، باید پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بینیاز گرداند.
اگر توجه فرموده باشید خداوند تبارک و تعالی نفرموده اند که کسانی که توانایی ازدواج ندارند می توانند موقتا صیغه یا متعه کنند بلکه آنها را به پاکدامنی امر و دستور می دهد.
و پاکدامنی یعنی اینکه عورت خود را محفوظ دارند و خود را به دام زنا و یا راههای غیر شرعی نیافکنند.
بنابراین ما نیز همان توصیه را می کنیم که الله تعالی بدان دستور می دهند نه راههای غیر شرعی و گناه که برخی انسانهای شهوتران بدان فتوا می دهند.
اگر این امر را بپسندیم که کسانی که به مسافرت رفته اند و جهت تامین غریزه جنسی خود نیاز به متعه دارند، پس با این حساب زنان آنها نیز در غیاب شوهرانشان باید بتوانند صیغه کنند زیرا آنها نیز به تامین غرایز خود نیاز دارند!! آیا چنین امری را شرع می پسندد.
وانگهی اگر یک مسافر یا یک دانشجو به بهانه ی تامین غرایز جنسی خود صیغه کند پس آن پسران و دختران تازه بالغ دانش آموز هم بایستی تا رسیدن به سن ازدواج گهگاهی صیغه کنند تا غرایز خود را تامین کنند!! با این حساب همه می توانند مشکل جنسی خود را حل کنند و در آنصورت مکل زنا باقی نمی ماند!! پس آنهمه تحذیر از زنا در شریعت و قرآن و حدیث برای چه شده است؟! اگر قرار باشد این راه برای تامین غریزه جنسی بکار برده شود پس زنایی هم نمی ماند و در آنصورت تحذیر از زنا کاری عبث و بهوده خواهد بود!! والعیاذبالله از اینکه خداوند کاری عبث انجام دهد. و جز شهوترانان کسی به زنا و برادرش صیغه جواز نمی دهد.
خلاصه اینکه اسلام دین پاکی هاست و از امورات ناپاک و مخالف سرشت و فطرت انسانها بدور است و آنها را جایز نمی دارد.
والله اعلم.