وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
ابو هریره -رضی الله عنه- بسیار تمایل داشت تا مادرش به دین اسلام مشرف شود. از خداوند سبحان می خواست که سینه اش را برای ورود به اسلام باز نماید. روزی او را به سوی اسلام فراخواند و مادرش عصبانی شد، و حرفی زد در آن به پیامبر صلى الله علیه و سلم بی احترامی کرد. ابو هریره رضی الله عنه فوراً به سوی پیامبر صلى الله علیه وسلم رفت در حالی که گریه می کرد، گفت: یا رسول الله، من مادرم را به سوی دین اسلام دعوت می نمودم ولی به من پاسخی نمی داد. اما امروز او را به اسلام دعوت کردم و چیز ناخوشایندی از او شنیدم از خداوند بخواهید که مادر ابو هریره را هدایت نماید، پیامبر صلى الله علیه و سلم فرمود: (پروردگارا مادر ابوهریره را هدایت بفرما).
ابوهریره رضی الله عنه، بسیار خوشبین و شادمان از دعای پیامبر صلى الله علیه و سلم از آنجا خارج شد و به سوی مادرش رفت، و دید که در خانه بسته است. صدای ریختن آب را می شنید. ظاهراً مادرش داشت غسل می گرفت. هنگامی که مادرش صدای قدمهای او را شنید، گفت: ابو هریره، چند لحظه صبر کن. سپس لباسهایش را پوشید و در را باز کرد و گفت: ای ابوهریره، أشهد أن لا إله إلا الله، وأشهد أن محمدًا رسول الله، ابوهریره -رضی الله عنه- به خاطر اسلام آوردن مادرش بسیار خوشحال شد. خدمت پیامبر صلى الله علیه و سلم رفت و ایشان را از این امر آگاه نمود و شکر خداوند را بجای آورد و نیکو بگفت. [مسلم].
والدین سبب وجود آدمی هستند، و هر دوی آنان برای تربیت فرزندان و آسایش آنان زحمت می کشند، خداوند متعال نیکی در حق والدین رابر بندگانش واجب نموده و در این رابطه می فرماید: {وقضى ربک ألا تعبدوا إلا إیاه وبالوالدین إحسانًا} [اسراء: ۲۳] یعنی: «و پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید.»
همچنین می فرماید: {واعبدوا الله ولا تشرکوا به شیئًا وبالوالدین إحسانًا} [نساء: ۳۶] یعنی: «و خدا را بپرستید و چیزى را با او شریک مگردانید و به پدر و مادر احسان کنید.»
باز خداوند متعال می فرماید: {ووصینا الإنسان بوالدیه حملته أمه وهنًا على وهن وفصاله فی عامین أن اشکر لی ولوالدیک إلى المصیر} [لقمان: ۱۴] یعنی: «و انسان را در باره پدر و مادرش سفارش کردیم مادرش به او باردار شد سستى بر روى سستى و از شیر باز گرفتنش در دو سال است [آرى به او سفارش کردیم] که شکرگزار من و پدر و مادرت باش که بازگشت [همه] به سوى من است.»
و نیز: {ووصینا الإنسان بوالدیه إحسانًا حملته أمه کرهًا ووضعته کرهًا وحمله وفصاله ثلاثون شهرًا} [احقاف: ۱۵] یعنی: «و انسان را [نسبت] به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنیا آورد و باربرداشتن و از شیرگرفتن او سى ماه است.»