وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
مسلمان در جهاد در راه خدا، نیتی جز دفاع از دین خود و برافراشتن کلمه الله و دفاع از سرزمین خود و از مسلمانان نداشته و هرگز نیت او این نخواهد بود که مردم بگویند چقدر مرد قهرمان و شجاعی است. مردی پیش پیامبر صلی الله علیه و سلم آمده و گفت: ای پیامبر خدا، من در مواقعی در جنگ خوشنودی خدا را در نظر داشته و در عین حال دوست دارم دیگران کارزار مرا ببینند(یعنی: از شجاعت من باخبر شوند). پیامبر صلی الله علیه و سلم پاسخی نداد تا آنکه این آیه نازل گشت: {فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملاً صالحًا و لا یشرک بعباده ربه أحدًا} [کهف: ۱۱۰] یعنی: “… پس هر کس به لقاى پروردگار خود امید دارد باید به کار شایسته بپردازد و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نسازد.”
یک بادیه نشین نزد رسول خدا صلی الله علیه و سلم آمده و گفت: ای رسول خدا، کسانی برای [بدست آوردن] غنایم و عده ای بخاطر یادشدن( شهرت یافتن میان مردم) مبارزه می کنند، و کسانی هم برای آن مبارزه می کنند تا مردم قدرت و جایگاه شان (شجاعت آنان) باخبر گردند، دراینصورت چه کسی در راه خدا می جنگد؟ آنحضرت صلی الله علیه و سلم فرمود: (مَنْ قاتل لتکون کلمه الله هی العُلیا فهو فی سبیل الله) [متفق علیه] یعنی: ” آنکه بخاطر اعلای کلمه الله بجنگد، آن فی سبیل الله به حساب می آید.”