وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
خداوند متعال نه طاعت و نه عبادتی را انسان نمی پذیرد مگر آنکه خالص برای او بوده باشد. پیامبر صلی الله علیه و سلم در حدیث قدسی از پروردگار رب العزه، روایت فرموده اند: (أنا أغنى الشرکاء عن الشرک، من عمل عملا أشرک فیه معی غیری، ترکتُه و شرکَه) [مسلم] یعنی: ” خداوند تعالی می فرماید: من بی نیازترین شرکاء از شرک می باشم. آنکه عملی انجام دهد که غیرم را در آن با من در نظر داشته باشد، خودش و شرکش را فرو می گذارم.”
انسان مسلمان در نماز روی دل بسوی پروردگار جهانیان دارد و آن را با خشوع و آرامش و وقار بجای می آورد. مسلمان به امید به پاداش خداوند روزه می گیرد و نه برای آنکه مردم بگویند: فلان کس نماز می گزارد، زکات می دهد، روزه می گیرد و … بلکه تمام کارهایش را بخاطر خوشنودی پروردگار خود انجام می دهد.