خداوند متعال میفرماید: ﴿فَٱخۡتَلَفَ ٱلۡأَحۡزَابُ مِنۢ بَیۡنِهِمۡۖ فَوَیۡلٞ لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ مِن مَّشۡهَدِ یَوۡمٍ عَظِیمٍ ٣٧﴾ [مریم: ۳۷].
«گروهها(ی اهل کتاب در مورد حضرت عیسی) با هم دچار اختلاف نظر شدند. و ای بر حال کافران در هنگامهی روزی بزرگ».
بعد از آنکه مشخص شد که حضرت عیسی علیه السلام بندهی خدا و فرستادهی اوست و کلمه و روحی است از جانب خدا که به مریم القا شده است، اهل کتاب دچار اختلاف شدند و عقاید گوناگونی را دربارهی وی ابراز داشتند، جمهور یهودیان او را فرزند زنا و سخن گفتن وی در گهواره را سحر دانستند، عدهای دیگر بر این باور بودند که آنکه در گهواره سخن گفته خدا بوده نه عیسی، عدهای هم او را پسر خدا خواندند و برخی هم معتقد به تثلیث شدند، بعضی هم گفتند: عیسی بندهی خدا و فرستادهی اوست، واین همان سخن حقی است که خداوند مؤمنان را به آن هدایت کرده است، و خداوند به جز این گروه، دیگر گروهها را که در مورد حضرت عیسی دچار انحراف شده و بر خدا دروغ بسته و مدعی شدهاند که خدا پسر دارد به شدت تهدید کرده و به آنان تا روز قیامت مهلت دادهاست[۱].
[۱]– تفسیر ابن کثیر: ج ۳، ص ۱۲۱٫