وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الحمدلله
در حدیث صحیحی پیامبر صلی الله علیه وسلم از قرائت قرآن در رکوع و سجده نهی کرده اند، چنانکه فرمودند: «ألا وإنی نهیت أن أقرأ القرآن راکعاً أو ساجداً، أما الرکوع فعظموا فیه الرب، وأما السجود فأکثروا فیه من الدعاء فقمن ان یستجاب لکم». روایت مسلم در کتاب الصلاه باب «النهی عن قراءه القرآن فی الرکوع والسجود» ح۲۰۷ (۴۷۹).
یعنی: «هان بدانید! که من از قرائت قرآن در حالت رکوع و سجود نهی شده ام، پس در رکوع عظمت خداوند را بگوئید، و در سجود بسیار دعا کنید؛ چرا که امید است برای شما اجابت شود». هرچند بر اساس قول راجح نماز او صحیح است.
بر اساس این حدیث، علمای اسلام اتفاق نظر دارند که قرائت قرآن در رکوع و سجده مکروه است، اما خواندن ادعیه های قرآنی در سجده جایز است، و شامل نهی وارده در حدیث فوق نمی شوند، مثلا دعای قرآنی: «رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَهً وَفِی الآخِرَهِ حَسَنَهً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ» البقره/۲۰۱٫ یعنی: «پروردگارا! به ما در دنیا نیکی عطا کن! و در آخرت نیز نیکی مرحمت فرما! و ما را از عذابِ آتش نگاه دار!».
البته به شرطیکه قصد نمازگزار از خواندن آن ادعیه قرآنی دعا برای خود و دیگران باشد، به دلیل فرموده ی پیامبر صلی الله علیه وسلم : «إنما الأعمال بالنیات وإنما لکل امرئ ما نوی… ». بخاری (۱) ومسلم (۱۹۰۷).
یعنی: اعمال به نیت ها بستگی دارند و با هر کس مطابق نیتش رفتار می شود..
علمای هیئت دائمی افتاء در پاسخ به سوالی مشابه جواب دادند:
«ایرادی ندارد اگر چنانچه هدف از آن دعا باشد نه تلاوت قرآن».
”فتاوی اللجنه الدائمه” (۶/۴۴۳) .
در فتوای (۳۲۰۲) تمامی دعاهای قرآنی را ذکر کرده ایم.
نکته: با توجه به اینکه گفتن ذکر “سبحان ربی الاعلی” در سجده واجب است، بنابراین حداقل باید یکبار این ذکر در سجده خوانده شود، و بعد از آن نمازگزار می تواند هردعایی بخواند.
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد وعلی آله وأصحابه والتابعین لهم بإحسان إلی یوم الدین.