آیا آیه (وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ ) در حق حضرت علی نازل شده است؟

گفتیم که علمای شیعه برای جبران نبود اسم علی در قرآن سعی کردند بعضی از آیات را  بزور تاویل در حق علی رضی الله بدانند، اما چون به بیماری غلو گرفتارند در این راه نیز زیاده روی کرده اند…

و همین خود باعث رسوایی بیشتر  آنها شده یعنی آمدند آبروی مذهب خود را درست کنند،زدند و چشمش را کور کردند.این ادعاهای بی اساس و پوچ و بی ربط و نامربوط به خودی خود  سندی شده برای اثبات  باطل بودن مذهب آنها! این یک مثل تف سربالا بودکه بصورت خودشان فرود آمد مثلا شما این ادعای شیعه را ببینید:

شیعه میگوید: آیه (وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ )(الرعد: ۴۳).
«و کسى که علم کتاب نزد اوست». درباره حضرت علی است و این سخن فقط گفته ما شیعه ها نیست  ابو نعیم سنی مذهب  از ابن حنفیه روایت کرده که گفت: مقصود از من عنده حضرت  علی بن ابی طالب است. در تفسیر ثعلبی نیز از عبدالله بن سلام روایت شده که گفت: گفتم: این که علم کتاب نزد اوست چه کسی است؟ فرمود: او علی بن ابی طالب است. و این بر افضلیت او دلالت دارد پس او امام بر حق است.

پاسخ اهل سنت:
متن کامل آیه این است: «وَیقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ کَفَى بِاللَّهِ شَهِیدًا بَینِی وَبَینَکُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ» (الرعد/۴۳)
آنها که کافر شدند می‌گویند: «تو پیامبر نیستی!» بگو: «کافی است که خداوند، و هر کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند!»
حالا سوال این است که حضرت علی در هشت سالگی ایمان  آورد و این آیه ای است که درمکه نازل شده پس چگونه میتواند علی را عالم به کتاب قرآن  بداند تازه اصلا قرآن کامل نازل شده بود تا  علی عالم  به آن شود.

و سوال دوم اینکه  وقتی  الله,  رسول خود را  اینطور معرفی میکند:
«وَکَذَلِکَ أَوْحَینَا إِلَیکَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا مَا کُنْتَ تَدْرِی مَا الْکِتَابُ وَلَا الْإِیمَانُ » (شوری/۵۲)
همان گونه (که بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم) بر تو نیز روحی را بفرمان خود وحی کردیم؛ تو پیش از این نمی‌دانستی کتاب و ایمان چیست
پس وقتی این حال رسول الله بود، پس  چرا باید علی هشت ساله یا ده ساله یا پانزده ساله  را عالم به کتاب معرفی کنید؟
بعد مگر میشود الله در ۵۰۰ آیه بگوید که این چیزها در  قرآن درباره علی است اما نامش را ذکر نکند.
فرض کنید پادشاهی ۲۳ سال  هر روز در تلویزیون سخنرانی کند که جانشین من کسی است که علم کتاب دارد کسی است که انفاق میکند کسی است که جهاد کرده هجرت کرده و …..و از این حرفها …..اما در طول ۲۳ سال  حتی یکبار هم نام شخصی که اینقدر پیشش عزیز است را (حتی یکبار) ذکر نیز نکند و به زبان نیاورد بنظر شما این عجیب نیست؟!! این حکایت شیعه و قضاوت شیعه در مورد آیات الله ( بلا تشبیه)
و سوال دیگر ما این است که اگر رسول خداوند بگوید که شاهد من علی است مشرکان  کی شهادت علی را قبول میکردند، علی که مثل فرزند رسول الله بود معلوم است که شهادت پسر در حق پدر قبول نیست.

رسول میگوید شاهد من الله است (که این قرآن عظیم را فرستاده )و شاهد من اهل کتاب هستند که منتظر آمدن پیامبری  هستند
و ما میدانیم مردم مدینه برای این ایمان آوردند که یهودیان میگفتند امروز یا فردا پیامبری میاید و سلمان فارسی برای این به عربستان آمد که در کتاب ها دیده بود پیامبر آخرین، همین روز هاست که از این محل ظهور کند  آخر آیه ربطی ندارد به علی !! هیچ ربطی ندارد, کتب آسمانی پیش علی  هرگز نبود او در بین مشرکین مکه زندگی میکرد این مشرکین کتاب های آسمانی  را نمیشناختند.
و این هم آیات در باره اینکه نام  و نشان حضرت  محمد در کتب آسمانی پیشین  بود شاهد  علمای آنها هستند، نه حضرت علی!!
«الَّذِینَ یتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِی الْأُمِّی الَّذِی یجِدُونَهُ مَکْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِی التَّوْرَاهِ وَالْإِنْجِیلِ» (الأعراف/۱۵۷)
همانها که از فرستاده (خدا)، پیامبر «امی» پیروی می‌کنند؛ پیامبری که صفاتش را، در تورات و انجیلی که نزدشان است، می‌یابند؛
«أَوَلَمْ یکُنْ لَهُمْ آیهً أَنْ یعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِی إِسْرَائِیلَ» (الشعراء/۱۹۷)
آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل بخوبی از آن آگاهند؟!

و اصولا این آیه ای تنها نیست در چند جا الله از  اهل کتاب خواسته که شهادت گواهی راست و درست بدهند.
(قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِن کَانَ مِنْ عِندِ اللَّـهِ وَکَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى مِثْلِهِ )(الأحقاف: ۱۰).
«بگو: «به من خبر دهید اگر این قرآن از سوى خدا باشد و شما به آن کافر شوید، در حالى که شاهدى از بنى اسرائیل (مانند عبدالله بن سلام) بر آن شهادت دهد».
در سرآغاز گفتم که جنون غلو گویی، عقل علمای شیعه را زدوده است گرنه باید میدانستند،اینگونه تاویل کردن ها نوعی هذیان گویی است! و  با این تاویلات عجیب، آبرو و اعتبار  آنها را بطور کلی  در پیش عقلای عالم از بین میرود!

محمد باقر سجودى

مقاله پیشنهادی

فضیلت سفارش به قرآن

عَنْ طَلْحَهَ ابْنِ مُصَرِّفٍ قَالَ: سَأَلْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِی أَوْفَى: آوْصَى النَّبِیُّ صلی الله …