آیاتی که در اثبات اصول دین آمده‌اند به طور مطلق محکم هستند

استقراء و تحقیق کلی در کتاب خداوند برای ما مشخص می‌کند که آیاتی که مؤسس اصول دین است به طور مطلق محکم هستند یعنی قطعی الدلاله می‌باشند. و هر آنچه که متعلق به اصول دین است و از نوع محکم مقید است همه‌ی آن‌ها به آیات محکم مطلق بر می‌گردند. طوری که یک آیه در قرآن یافت نمی‌شود که تمام آن متعلق به اصلی از اصول دین باشد ولی به آیات محکم مطلق برنگردد. در واقع هر اصلی از اصول دین متکی به آیات زیادی است که محکم مطلق هستند و امکان دارد که به سهولت آیات متشابه یا محکم مقید را به آن‌ها برگرداند.

اما آیاتی که مربوط به فروع هستند،دست‌های محکم مطلق ودست‌های محکم مقید هستند که دسته‌ی اخیر چند قسم دارد:

در قرآن مرجعی از آیات محکمِ مطلق دارند.

در سنت روایاتی هست که آن را محکم می‌گرداند.

به اجتهاد ارجاع داده می‌شود.

دسته‌ای دیگر همچنین متشابه باقی می‌مانند که نظرات علماء در مورد آن‌ها متفاوت است. بلکه برخی از فروع هستند که‌ اصلا در قرآن نامی از آن‌ها نیامده‌ است، زیرا اختلاف در فروعات مشروع و رواست، چون به طور عموم به فساد کشیده نمی‌شود، بر عکس اختلاف در اصول دین. به همین دلیل تمامی آیاتی که اصول دین بر آن‌ها بنیان شده است از هر لحاظ محکم مطلق و کامل هستند.