آداب متعلــــم و حامـــل قرآن (۳)

وباید تند خوئیها و سوءرفتارهای استاد را تحمل نماید، واگر استاد با وی بدرفتاری کرد ابتدا او معذرت خواهی کند.
اگر به محل کلاس آمد و استاد درآنجا نبود منتظر می نشیند تا بیاید، و اگر استاد را مشغول به کاری دید اجازه انتظار کشیدن را بخواهد.

هیچ وقت بدون اذن خواستن پیش استاد نرود، مگر اینکه استاد در جایی باشد که نیاز به آن نباشد، و نباید او را با اجازه گرفتنهای زیاد ناراحت کند.
باید با استاد مؤدب باشد، و نسبت به او متواضع و فروتن باشد ،اگر چه استاد کوچکتری هم باشد .

باید بر یادگیری حریص باشد، وبه کم قناعت در حالیکه توانایی یادگیری بیشتر را داشته باشد ، و نباید خود را به مشقتی بیندازد که درتوانایی او نمی باشد ، چون باعث ملالت و افسردگی گشته وآنچه هم یاد گرفته از دست میرود.
باید نسبت به افرادصالح، اهل خیر ومساکین متواضع وفروتن باشد .
طلب قرآن بهترین حال وشمائل را داشته باشد، ونفس خویش را از تمام چیزهایی که قرآن نهی فرموده دور نگاه دارد.
ابن مسعود رضی الله میفرماید: باید حامل قرآن به هنگام شب معروف گردد و وقتیکه تمام مردم خواب هستند ، وبه هنگام روز شناخته شوند،
وقتیکه همه مردم می خورند و می آشامند، وبا حزن واندوهش وقتیکه همه مردم شاد وخوشحال اند .وبا گریه و زاریش وقتیکه همه می خندند، وبا سکوتش وقتیکه همه صحبت می کنند، وبا خشوعش وقتیکه همه باهم فخر فروشی می کنند،
ولازم است که حامل قرآن گریان ومحزون وحکیم وآگاه وآرام باشد، و نباید خشک وغافل باشد ، ونباید داد و فریاد بزند، و نباید سنگ دل باشد.

باید به اهل قرآن احترام بگذارد ، و از اذیت وآزار آنان نهی کند.