با سینه ای گشاده و فراخ، و بدون ناراحتی یا دلخوری یا تکبر، نصیحت را بپذیرد. چنانکه گفته اند: نصیحت را هرطور که بود بپذیر ولی به بهترین وجه دیگران را نصیحت کن!
عدم اصرار بر چیزهای بیهوده: گردن نهادن به حق فضیلت است و چنگ زدن به باطل رذالت و پستی است و فرد مسلمان باید تا حد ممکن از آن دوری کند، خداوند متعال در این باره می فرماید:{وإذا قیل له اتق الله أخذته العزه بالإثم فحسبه جهنم ولبئس المهاد} [بقره: ۲۰۶] یعنی: « و چون به او گفته شود از خدا پروا کن نخوت وى را به گناه کشاند، پس جهنم براى او بس است و چه بد بسترى است.»
گرفتن نصیحت از مسلمان آگاه: برای اینکه او را از عقل و حکمت خویش بهره مند می سازد. به همان میزان مسلمان از گرفتن نصیحت از بی خردان و گمراهان دوری می کند زیرا ضرر آن بیشتر از آن است که به حساب بیاید. از پیامبر صلى الله علیه و سلم روایت می کنند که فرمود: (من أراد أمرًا فشاور فیه امرءًا مسلمًا، وَفَّقَهُ الله لأرشد أموره) یعنی: «هرکس قصد کاری داشته باشد و در مورد آن با مرد مسلمانی مشورت نماید، خداوند او را در راست آمدن کارهایش موفق می سازد.» [طبرانی]
تشکر از فرد ناصح: بر نصیحت شده واجب است که از فرد نصیحت کننده تشکر نماید، چرا که کسی که از مردم تشکر نکند خداوند را هم شکر نمی کند.