چرا امام ابوحنیفه رح خون را جز شکننده های وضو می داند؟

وعلیک سلام

در قرآن حکم حرام بودن خون ثابت است اما این به معنای نجس بودن خون نیست چون هر حرامی نجس نیست اما هر نجسی حرام است.

اما در برخی روایات که احناف به آن استناد می کنند خون را نجس و ناقض وضو می دانند البته با این شرط که خون جاری شود که این روایت از نظر صحت و ضعف جای بحث دارد.

مانند این احادیث:
عَنْ عَائِشَهَ ، قَالَتْ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ : ” مَنْ أَصَابَهُ قَیْءٌ أَوْ رُعَافٌ أَوْ قَلَسٌ أَوْ مَذْیٌ ، فَلْیَنْصَرِفْ ، فَلْیَتَوَضَّأْ ، ثُمَّ لِیَبْنِ عَلَى صَلَاتِهِ وَهُوَ فِی ذَلِکَ لَا یَتَکَلَّمُ ” .
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «الْوُضُوءُ مِنْ کُلِّ دَمٍ سَائِلٍ».
و…

به همین جهت امام مالک و امام شافعی خون را نجس و ناقض وضو نمی دانند چون می گویند دلیل صحیحی براین وجود ندارد و دلایلی را هم مطرح می کنند برای اثبات این سخن شان که به برخی آثار و سخنان صحابه استدلال می کنند که امام بخاری در صحیح خود بابی را در همین موضوع آورده که قول امام شافعی و مالک را تایید می کند.

خلاصه：اختلاف بین مذاهب در مورد نجس بودن خون یا نبودن آن وجود دارد و هریک دلایلی را از روایات و احادیث مطرح می کنند که هریک جای بحث دارد.

البته این را بگویم خونی که از سبیلین (عقب و جلو) خارج شود مثل خون حیض یا نفاس یا خونی که بر اثر مریضی خارج می شود به اتفاق همه ی علما نجس و ناقض وضو هست.

لذا اختلاف در مورد خونی است که از غیرسبیلین خارج شود.