توبه در سن پیری

الحمدلله
راه بازگشت به خداوند را هیچ کس نمیتواند بگیرد، و در همه وقت دروازه توبه باز هست مگر:
در وقت سکرات موت
و همچنین هنگامی که خورشید از مغرب طلوع میکند که یکی از علائم بزرگ قیامت هست
و علت عدم پذیرفته شدن توبه در این دو وقت این هست که در این لحظات همه کس به خداوند ایمان خواهند آورد، ولی این ایمان، ایمان بعد از معاینه و آشکار شدن حقیقت هست، لذا از هیچکس پذیرفته نمیشود، ولی تا زمانیکه سکرات نیامده و آفتاب از مغرب طلوع نکرده، هر شخصی میتواند توبه کند و به خداوند برگردد و خداوند متعال توبه کنندگان را دوست میدارد.

در روایتی پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند که:
« قالَ رَجُل: واللَّهِ لا یَغْفِرُ اللَّه لفُلان، فَقَالَ اللَّه عَزَّ وَجَل: مَنْ ذا الَّذِی یَتَأَلَّی علیَّ أنْ لا أغفِرَ لفُلانٍ إنِّی قَد غَفَرْتُ لَه، وَ أَحْبَطْتُ عمَلَکَ ».

(روایت مسلم)،
یعنی: ” مردی گفت: سوگند به خدا که خداوند فلانی را نمی آمرزد. خداوند فرمود: کیست که بر من سوگند می خورد که فلانی را نمی آمرزم همانا من او را آمرزیدم و عملت را ضایع نمودم”.

بنابراین کسی نمیتواند بگوید که خداوند فلان را نمیبخشد و یا جلو توبه او را بگیرد، پس این شخص باید هر چه زودتر به خداوند متعال برگردد و فریب شیطان را نخورد و از رحمت خداوند مأیوس نشود زیرا یأس از رحمت خداوند گناه کبیره هست و یعقوب علیه السلام به فرزندانش گفت: :arrow_lower_right:
” إِنَّهُ لاَ یَیْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ ” (یوسف ۸۷).
یعنی: ” بدرستیکه از رحمت خدا جز گروه کافران نا امید نمیشوند. ”

و خداوند میفرماید:
 “… إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ ” ﴿البقره: ۲۲۲﴾.

یعنی: “بدرستیکه خداوند آنانیکه زیاد توبه نموده و بسیار پاکیزه کاری می نمایند را دوست میدارد “.

و پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمودند:
” انما الاعمال بالخواتیم “.

یعنی: ” بدرستیکه اعتبار اعمال به پایانش هست “، پس اگر کسی یک عُمْر عبادت خداوند کند ولی نهایتا مرتد و کافر شود و بمیرد اعمالش به هدر خواهد رفت، و اگر کسی گناهکار باشد و سپس توبه کند و روی توبه بمیرد ان شاء الله گناهانش آمرزیده و رستگار خواهد شد.

والله اعلم.