دخان

و آن دود بزرگی است که از آسمان جاری می‌شود و مردم را می‌پوشاند و آن‌ها را در برمی گیرید که قرآن و سنت بر آن شاهدند. الله تعالی می‌فرماید: ﴿فَٱرۡتَقِبۡ یَوۡمَ تَأۡتِی ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِینٖ ١٠ یَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِیمٞ ١١﴾ [الدخان: ۱۰-۱۱]. «منتظر باش تا روزی آسمان دودی واضح و آشکار ظاهر کند و همه مردم را در بر گیرد این عذاب دردناکی است» و از سنت حدیث حذیفه بن اسید س است همانگونه که گذشت از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می‌کند که فرمود: «إِنَّهَا لَنْ تَقُومَ حَتَّى تَرَوْنَ قَبْلَهَا عَشْرَ آیَاتٍ فَذَکَرَ الدُّخَانَ وَالدَّجَّالَ وَالدَّابَّهَ»^[۱] «قیامت برپا نمی‌گردد تا ده نشانه آن نیاید که دخان، دجال و دابه را ذکر نمود».

[۱] صحیح مسلم برقم (۲۹۰۱).