وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
شریک دانستن موجودی دیگر با خداوند در
اداره جهان آفرینش
هر کس بر این اعتقاد باشد که مو جودی
جز الله نیز می تواند در این جهان تصرف نماید
و بدون تمسک به روش هایی ( سنت های
الهی ) که خداوند آن را میان مردم گماشته
است به شکل مخفیانه ( غیبی ) نفع و ضرری
برساند ، مثلاً بر این اعتقاد باشد که انسانی
زنده یا مرده می تواند انسان نازا را بچه دار
نماید یا به فریاد نیاز مندی برسد یا باران ببارد
یا منازل و چهار پایان و فرزندان و یا عروسی
را از نیروهای آسیب رسان مخفی درامان بدارد
یقیناً به خدا شرک آورده است .