وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
«اصل فرقه بهایٔیت را شخصی به نام میرزا علی محمد شیرازی ملقب به باب تأسیس نمود، وی در شیراز می‌زیست،
و در سال ۱۲۲۳ ھ ش هنگامی که ۲۵ ساله بود، خود را امام مهدی قلمداد نمود و ادعا نمود که ظهور کرده است،
فکر مهدویت از زمانی در ذهن وی رسوخ کرد که در سن ۱٧ سالگی در
بوشهر شریک دایٔی خود در تجارت شد،
در این موقع یکی از شاگردان رشتی به نام سید جواد طباطبایٔی کربلایٔی با وی تماس گرفت، و تعالیم شیخیه را در ذهن وی رسوخ داد،
طباطبایٔی به وی چنین تلقین می‌کرد که وی (میرزا علی محمد) خصوصیات مهدی را داراست، این حرف در دل وی تأثیر به سزایٔی نهاد و فکرش را بدان مشغول نمود،
و چنین فکر می‌کرد که اگر ادعای مهدی‌بودن را نماید مقام والایٔی را کسب خواهد کرد».
این بود که در کنار تجارت به چیزی
از فراگیری تعالیم دین و ریاضت‌کشی مشغول شد، چون میرزا به اعمال غیر عادی، همچون ایستادن در آفتاب سوزان بدون لباس و عزلت و خلوت و… مشغول بود، دایٔیش از حال وی به ترس آمد و او را به کربلا فرستاد».
و یکی از شاگردان کاظم رشتی گردید، کاظم رشتی در درس‌هایش دایٔماً به قرب ظهور مهدی تاکید می‌نمود، و احیاناً او را وصف کرده و ادعا می‌کرد
که مهدی هم اکنون در میان ماست.
این بود که بعد از مرگ رشتی، میرزا علی محمد خود را نایٔب و مقدمه‌ای برای ظهور مهدی خواند و به باب (دروازه) معروف گشت و مذهب وی به نام بابی شناخته شد.