وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
در دوران خلافت پُرابهت ترین خلیفه رضی الله عنه (یعنی عُمَر فاروق)، روزی زنی در یکی از کوچه های مدینه او را در مورد امور خلافت نصیحت می کرد. حضرت عُمَر در کمال ادب و سکوت، به اندرزهای وی گوش فرا می داد و به وی وعده داد که اندرزهایش را آویزهی گوشش کند. این در حالی بود که قبلاً، زنان به هیچ وجه حقّ هیچ گونه اظهارنظری نداشتند؛ و حتی پس از جنگ جهانی دوم (حدود ۶۰ سال قبل) بود که حقّ رأی به زنان انگلستان داده شد!
* «مـادر» در دین اسلام از جایگاه بسیار بسیار ارزشمندی برخوردار است و خداوند دستور می دهد که با بهترین روش با آنان رفتار کنید:
« ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کرده‌ایم [که در حق ایشان نیکی کند ، به ویژه مادر ، چرا که] مادرش به او حامله شده است و هر دم به ضعف و سستی تازه‌ای دچار آمده است (لقمان/۱۴).
مردی نزد رسول خدا آمد و گفت: «یا رسول الله! چه کسی بیش از دیگران سزاوار نیکی است؟» فرمود: «مـادرت.» آن مرد پرسید: «سپس چه کسی؟» رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) فرمود: « مـادرت.» آن مرد پرسید: «سپس چه کسی؟» رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) باز هم فرمود: « مـادرت.» آن مرد پرسید: «بعداً چه کسی؟» آن حضرت (صلی الله علیه وسلم) فرمود: «آنگاه پدرت.» (بخاری، مسلم)
حدیث: «بهشت زیر پای مادران است».
* اسلام و کرامت دختر:
خداوند در قرآن، دختران را در کنار پسران «هبه و بخشش» نامیده و حتی نام آنان را قبل از اسم پسران ذکر فرموده است (شوری/۴۹).
حدیث: «هر که از بازار میوه ای به خانه می آورد، باید اول آن را به دخترش دهد آنگاه به پسر».
حدیث: «هر کس دختران تحت تکلّف خود را به نیکی پرورش دهد و از دسترنج خود به آنان بخشد، بهشت بر او واجب میشود».