قرآن در بین کتاب‌های آسمانی پیشین چه منزلتی دارد؟

خداوند در مورد آن فرمودند :

 {وَأَنزَلْنَآ إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَق مُصَدقاً لمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِناً عَلَیْهِ} ( مائده ۴۸ ).
«و ما این کتاب [قرآن] را به حق به سوى تو فرو فرستادیم در حالى که تصدیق ‏کننده کتاب هاى پیشین و حاکم بر آنهاست».

 {وَمَا کَانَ هَـٰذَا الْقُرْآنُ أَن یُفْتَرَىٰ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَـٰکِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ الْکِتَابِ لاَ رَیْبَ فِیهِ مِن رَّب الْعَالَمِینَ} ( یونس ۳۷ ).
«و چنان نیست که این قرآن از جانب غیر خدا [و] به دروغ ساخته شده باشد بلکه تصدیق [کننده] آنچه پیش از آن است مى ‏باشد و توضیحى از آن کتاب است که در آن تردیدى نیست [و] از پروردگار جهانیان است».

 {مَا کَانَ حَدِیثاً یُفْتَرَىٰ وَلَـٰکِن تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ کُلِّ شَیْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَهً لقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ} ( یوسف ۱۱۱ ).
«‏سخنى نیست که به دروغ ساخته شده باشد بلکه تصدیق آنچه [از کتابهایى] است که پیش از آن بوده و روشنگر هر چیز است و براى مردمى که ایمان مى‏ آورند رهنمود و رحمتى است».

مفسّرین در تفسیر «مهیمناً» می‌فرمایند: «قرآن امین و شاهد و مراقب کتب آسمانی قبلی است و آن‌ها را تصدیق می‌کند، یعنی اینکه آنچه را که در آن‌هاست و صحیح و درست است، تصدیق و آنچه را که دچار تحریف و تغییر شده است، نفی می‌کند و آن‌ها را نسخ می‌نماید و با تقریر و بیان بر آنها حکم می کند. بنابراین همه‌ی آن‌هایی که به کتب آسمانی پیشین تمسک جسته‌اند و  نه آن‌هایی که هیچ‌گونه ثباتی در دین ندارند، در برابر قرآن نیز سر کرنش فرود می‌آورند، همانگونه که خداوند می‌فرماید:

{الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ یُؤْمِنُونَ * وَإِذَا یُتْلَىٰ عَلَیْهِمْ قَالُواْ آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبنَآ إنَّا کُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِینَ} ( قصص ۵۲-۵۳ ).
«کسانى که قبل از آن کتاب [آسمانى] به ایشان داده ‏ایم آنان به [قرآن] مى ‏گروند * و چون بر ایشان فرو خوانده مى‏ شود مى‏ گویند بدان ایمان آوردیم که آن درست است [و] از طرف پروردگار ماست ما پیش از آن [هم] از تسلیم‏ شوندگان بودیم».