وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
اخلاص در دعا
اینکه دعا را با حمد و ثنای خدا سپس
صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و سلم شروع کند و با همان، دعا را ختم نماید.
دو دله نبودن در دعا (مثل: خدایا اگر خواستی مرا بیامرز) و همچنین مطمئن بودن در قبول دعا.
التماس کردن هنگام دعا و عدم شتاب (یعنی اینکه بگوید دعا کردم و استجاب نشد) در آن.
حضورقلبدر وقت دعا.
دعا کردن در سختی و آسانی.
تنها خدا را بخواند.و با او هیچ کسی را مخوان.
نسبت به خود، خانواده، دارایی و فرزند خویش را دعای بد نکند.
با صدای آرام، بین بلند و آهسته دعا کردن.
اعتراف به گناه خود، و نسبت به آن طلب آمرزش کردن، و نیز اعتراف به نعمت خدا و شکر آنر را بجای آوردن.
جهت انشای دعای قافیه دار و هماهنگ، خود را به زحمت نیندازد.
در حال فروتنی و بیمناکی و امید و ترس دعا کردن.
باز پس دادن آنچه با ظلم و ستم بدست آورده است، همراه با توبه.
سه بار دعا را تکرار کردن.
رو به قبله دعا کردن.
بلند کردن دستها هنگام دعا.
وضو ساختن قبل از دعا اگر میسر باشد.
هنکام دعا، با بلند گرداندن صدا و یا خواست چیز های ناروا و غیر ممکن از حد اعتدال تجاوز نکند.
قبل از دعا برای دیگری، اول برای خود دعا کند.
به ثبوت رسیده است که پیامبر صلی الله علیه و سلم برای خود شروع به دعا کرده اند و همچنین ثابت است که شروع دعایش برای خود نبوده است مثل دعای آنحضرت برای انس، و ابن عباس و ام اسماعیل و دیگران جهت اطلاع از شرح و بسط در این موضوع به شرح صحیح مسلم از امام نووی ۱۴۴/۱۵).
اینکه با نامهای نیک خدواند و صفات بلند مرتبه اش و یا به اعمال صالحی که خود دعا کننده آن را انجام داده است، ویا به دعای شخصی صالح، زنده و حاضر متوسل شود.
اینکه خوراک و لباس دعا کننده حلال باشد.
دعا به گناه، و گسستن پیوند خویشاوندی نکند.
امر به معروف و نهی از منکر کردن.
دوری کردن از همه گناهان.