بر انسان واجب است که برای به دست آوردن روزی حلال تلاش کند تا خودش از آن بخورد، مخارج خانوادهاش را نیز بدهد، در راه الله از آن انفاق نماید و از دراز کردنِ دست نیاز به سوی مردم، بینیاز شود. حلالترین درآمدها همان است که فرد از دسترنج خودش یا خرید و فروش مشروع و حلال بخورد.
ابوهریره رضی الله عنه میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: (به الله سوگند که اگر یکی از شما، طنابش را بردارد و با جمع کردن و فروختن هیزم، امرار معاش کند، این کار برای او بهتر است از آن که دست گدایی، پیش این و آن، دراز کند. آن هم معلوم نیست که به او چیزی بدهند یا ندهند). [۱]
[۱]. متفق علیه: بخاری (ش:۱۴۷۰) و این بخاری است و مسلم (ش:۱۰۴۲).