۱-در حد امکان درهنگام سخن گفتن ازلغات واصطلاحات بیگانه استفاده ننمائید.
۲-به آرامی وباصدای متناسب به حال شنوندگان سخن گفتن.
۳-پرهیز از بکاربردن کلمات وجملات فیلسوفانه وادیبانه که برای بسیاری قابل فهم نمی باشد.
۴-سخن گفتن درحدفهم ودرک شنوندگان
پیامبر(صلی الله علیه وسلم)فرمود:؛ کُلِم الناسَ بِقَدرِ عُقُلِهِم ؛ . (دیلمی).
بامردمان به میزان درک وفهمشان سخن بگو.
(اگرباگروهی ازمردم سخن گفته شودکه قدرت درک وفهم آن رانداشته باشند سبب گمراهی بعضی ازآنهاخواهدشد).
(مسلم).
۵-پرهیزازاختصار و اطاله کلام.
سخن نه آن چنان کوتاه ومختصرکه حقش ادا نشود وبه صورت ناقص و نارسا بیان گردد ونه آنقدر طولانی باشد که سبب خستگی شنوندگان شود.
۶-به دقت گوش فرادادن به سخنان گوینده وپرهیز از بی توجهی بدان.
۷-نگاه کردن به دیگران درهنگام سخن گفتن با آنها.
۸-باتبسم وخوش رویی بادیگران سخن گفتن.