اعتکاف در هر زمان، به هر مدتی، یک شب یا یک روز یا هرچند روزی جایز است.
۱- عَنْ عُمَرَ بْنِ الخَطَّابِ رضی الله عنه أَنَّهُ قَالَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی نَذَرْتُ فِی الجَاهِلِیَّهِ أَنْ أَعْتَکِفَ لَیْلَهً فِی المَسْجِدِ الحَرَامِ، فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ ج: «أَوْفِ نَذْرَکَ فَاعْتَکَفَ لَیْلَهً».[۱]
از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت است که گفت: ای رسول الله، من در جاهلیت نذر کرده بودم شبی را در مسجدالحرام به اعتکاف بنشینم. پیامبر صلی الله علیه وسلم به او فرمود: «به نذرت وفا کن». پس شبی را به اعتکاف نشست.
۲- عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه قَالَ: کَانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم یَعْتَکِفُ فِی کُلِّ رَمَضَانٍ عَشَرَهَ أَیَّامٍ، فَلَمَّا کَانَ العَامُ الَّذِی قُبِضَ فِیهِ اعْتَکَفَ عِشْرِینَ یَوْمًا.[۲]
ابوهریره رضی الله عنه میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم در هر رمضان ده روز به اعتکاف مینشست؛ اما در سال وفاتش بیست روز اعتکاف کرد.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۰۴۲ و مسلم در کتاب الایمان حدیث شماره ۱۶۵۶ با لفظ بخاری
[۲]– بخاری حدیث شماره ۲۰۴۴