برای نمازها به نسبت مشروعیت اذان و اقامه چهار حالت وجود دارد:
اول – نمازی که برایش اذان و اقامه وجود دارد و آن نمازهای پنجگانه و جمعه است.
دوم – نمازی که برایش اقامه وجود دارد، ولی اذان گفته نمیشود، و آن نمازهایی که به صورت جمع خوانده میشود. برای نماز دومی اذان گفته نمیشود و نمازهایی که قضا شدهاند.
سوم – نمازی که برایش با الفاظ مخصوص ندا داده میشود و آن نماز کسوف و خسوف است.
چهارم – نمازی که نه اذان دارد و نه اقامه، مانند نمازهای نفل، نماز جنازه، نمازهای عید، نماز استسقاء و مانند آنها.