واجب است که مستحاضه فرایض را بخواند و روزهی رمضان بگیرد و به اندازهی عادت ماهیانهاش صبر نماید و نماز نخواند.
و برای او مانند دیگران سنت است که نمازهای سنت یا روزههای سنت یا طواف سنت و مانند آن را انجام دهد و همسرش میتواند با او جماع نماید.
عَنْ عَائِشَهَ رضی الله عنها أَنَّ فَاطِمَهَ بِنْتَ أَبِی حُبَیْشٍ، سَأَلَتِ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم قَالَتْ: إِنِّی أُسْتَحَاضُ فَلاَ أَطْهُرُ، أَفَأَدَعُ الصَّلاَهَ، فَقَالَ: «لاَ إِنَّ ذَلِکِ عِرْقٌ، وَلَکِنْ دَعِی الصَّلاَهَ قَدْرَ الأَیَّامِ الَّتِی کُنْتِ تَحِیضِینَ فِیهَا، ثُمَّ اغْتَسِلِی وَصَلِّی».[۱]
عایشه رضی الله عنها میگوید که فاطمه دختر ابیحُبَیش رضی الله عنها از پیامبر صلی الله علیه وسلم سؤال کرد و گفت: من استحاضه میشوم و پاک نمیگردم، آیا نماز را ترک کنم؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «نه، آن خون رگ است ولی به اندازهی روزهایی که در حالت حیض هستی، نماز را رها کن و نخوان، سپس غسل کن و نماز بخوان».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۲۵ و مسلم حدیث شماره ۳۳۳ با لفظ بخاری
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین