مسواک: چوب نرمی از درخت مسواک یا زیتون و مانند آنهاست. مسواک زدن پاککنندهای برای دهان و خشنود کننده پروردگار و نیز عبادتی است که با انجام آن، به بنده ثواب میرسد.
مسواک را با دست راست یا چپ بگیرد و بر لثه و دندانهایش بمالد.
و از سمت راست دهان به طرف چپ شروع نماید و بعضی اوقات مسواک را بر زبانش نیز بکشد.
مسواک زدن در هر وقت سنت است، اما هنگام وضو گرفتن و نماز خواندن و تلاوت قرآن و داخل شدن منزل و هنگام بیدار شدن در شب برای نماز و هنگام تغییر بوی دهان، مسواک زدن تأکید شده است.
عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «لَوْلاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِی أَوْ عَلَى النَّاسِ لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاکِ مَعَ کُلِّ صَلاَهٍ».[۱]
ابوهریره رضی الله عنه روایت میکند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اگر بر امت من – یا بر مردم – سخت نبود به آنها امر میکردم که برای هر نمازی مسواک بزنند».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۸۸۷ و مسلم حدیث شماره ۲۵۲ با لفظ بخاری