علاج سحر و لمس دو حالت دارد:
اول – اگر محلی که سحر در آن پنهان شده پیدا شود، و سحر از آنجا خارج و از بین برده شود؛ به اذن الله با این کار سحر باطل میشود و این موثرترین روشی است که شخص سحر شده به وسیلهی آن معالجه میشود. شناخت محلی که سحر در آن پنهان شده است: یا به وسیلهی رؤیا در خواب است؛ یا الله در هنگام جستجوی سحر، توفیق یافتن آن را میدهد؛ یا به وسیلهی جن، به این صورت که وقتی بر فرد سحر شده رقیه خوانده میشود، جن صحبت مینماید و از مکان سحر سخن میگوید.
عَنْ عَائِشَهَ رضی الله عنها قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم سُحِرَ، حَتَّى کَانَ یَرَى أَنَّهُ یَأْتِی النِّسَاءَ وَلاَ یَأْتِیهِنَّ، قَالَ سُفْیَانُ: وَهَذَا أَشَدُّ مَا یَکُونُ مِنَ السِّحْرِ، إِذَا کَانَ کَذَا، فَقَالَ: ” یَا عَائِشَهُ، أَعَلِمْتِ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَفْتَانِی فِیمَا اسْتَفْتَیْتُهُ فِیهِ، أَتَانِی رَجُلاَنِ، فَقَعَدَ أَحَدُهُمَا عِنْدَ رَأْسِی، وَالآخَرُ عِنْدَ رِجْلَیَّ، فَقَالَ الَّذِی عِنْدَ رَأْسِی لِلْآخَرِ: مَا بَالُ الرَّجُلِ؟ قَالَ: مَطْبُوبٌ، قَالَ: وَمَنْ طَبَّهُ؟ قَالَ: لَبِیدُ بْنُ أَعْصَمَ – رَجُلٌ مِنْ بَنِی زُرَیْقٍ حَلِیفٌ لِیَهُودَ کَانَ مُنَافِقًا – قَالَ: وَفِیمَ؟ قَالَ: فِی مُشْطٍ وَمُشَاقَهٍ، قَالَ: وَأَیْنَ؟ قَالَ: فِی جُفِّ طَلْعَهٍ ذَکَرٍ، تَحْتَ رَاعُوفَهٍ فِی بِئْرِ ذَرْوَانَ ” قَالَتْ: فَأَتَى النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم البِئْرَ حَتَّى اسْتَخْرَجَهُ… .[۱]
عایشه رضی الله عنها میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم سحر شد تا جایی که (وقتی همبستری را شروع میکرد) فکر میکرد که با همسرانش نزدیکى میکند ولى اینگونه نبود (طوری که هنوز کاری را که انجام نداده بود، خیال میکرد به پایان رسانده است). سفیان (یکى از راویان این حدیث) میگوید: وقتى که کار به چنین مرحلهاى برسد نشانه این است که سحر شدیدترین اثر را داشته است. پس پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «ای عایشه، آیا میدانی که الله، در مورد آنچه از او پرسیدم مرا آگاه نمود؟ دو نفر نزدم آمدند، یکی بالای سرم و دیگری نزد پاهایم نشست. پس فردی که کنار سرم بود، به دیگری گفت: درد این مرد چیست؟ دیگری گفت: سحر شده است. اولی پرسید: چه کسی او را سحر کرده است؟ دومی گفت: لَبید بن اَعصَم –که مردی از قبیله بنىزُرَیق و همپیمان یهودیان مى باشد و فردى منافق است-. اولی پرسید: به وسیلهی چه چیزی؟ دیگری جواب داد: به وسیلهی شانه و چند تار موى سر و ریش پیامبر صلی الله علیه وسلم که به هنگام شانه از سر و ریش او ریخته است. اولی گفت: این چیزها الآن کجا هستند؟ دیگری گفت: در میان پوست خشکیده شکوفه درخت خرماى نر، در زیر سنگ بزرگى که در چاه ذروان مىباشد پنهانش کردهاند». عایشه رضی الله عنها میگوید: آنگاه پیامبر صلی الله علیه وسلم نزد آن چاه رفت و بیرونش کرد.
دوم – اگر محلی که سحر در آن پنهان شده پیدا نشود. در این هنگام به دو صورت آن را درمان میکند:
یک: رقیهی شرعی: دعاهایی که در قرآن و سنت وجود دارد و یا موافق آنهاست را بر مریض تلاوت مینماید و از الله میخواهد که او را شفا دهد.
آنچه که دم کننده در مورد آنها دم مینماید:
دم شرعی برای سحر و لمس شیطانها، حسد، چشم زخم و زمینگیر شدن، و دیوانگی و سم، نیش زدن، درد، بیماری، غم، و امثال آن از میان بیماریهای ظاهری و باطنی است. سپاس و ستایش مخصوص الله است که برای هر دردی، درمانی قرار داده و قرآن را هدایت و شفا قرار داده است.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۷۶۵ و مسلم حدیث شماره ۲۱۸۹ با لفظ بخاری