قسمت سوم – قرائت معوذتین ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ١﴾ [الفلق: ۱]. و ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١﴾ [الناس: ۱] هنگام خواب، و بعد از نمازها و هنگام مریضی و مانند آنها که قبلا بیان شد.
عَنْ عُقْبَهَ بْنِ عَامِرٍ رضی الله عنه قَالَ: بَیْنَا أَنَا أَسِیرُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم بَیْنَ الْجُحْفَهِ، وَالْأَبْوَاءِ، إِذْ غَشِیَتْنَا رِیحٌ، وَظُلْمَهٌ شَدِیدَهٌ، فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم یَتَعَوَّذُ بِأَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ، وَأَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ، وَیَقُولُ: «یَا عُقْبَهُ، تَعَوَّذْ بِهِمَا فَمَا تَعَوَّذَ مُتَعَوِّذٌ بِمِثْلِهِمَا»، قَالَ: وَسَمِعْتُهُ یَؤُمُّنَا بِهِمَا فِی الصَّلَاهِ.[۱]
عُقبه بن عامر رضی الله عنه میگوید: با پیامبر صلی الله علیه وسلم در بین جحفه و ابواء میرفتم. ناگهان باد و تاریکی شدیدی ما را فرا گرفت. پیامبر صلی الله علیه وسلم به وسیلهی ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ١﴾ [الفلق: ۱] و ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ١﴾ [الناس: ۱] به الله پناه میبرد و میفرمود: «ای عُقبه، به وسیلهی خواندن این دو سوره به الله پناه ببر. این دو سوره، برای پناه جستن به الله، نظیر ندارند». عقبه میگوید: از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که هنگام امامت در نماز نیز آنها را تلاوت میفرمود.
[۱]– صحیح؛ احمد حدیث شماره ۱۷۴۸۳ و ابوداود حدیث شماره ۱۴۶۳ با لفظ ابوداود