هـ ـ قرآن کریم که بر خاتم پیامبران محمد صلى الله علیه و آله و سلم نازل شد:
{هُدٗى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَٰتٖ مِّنَ ٱلۡهُدَىٰ وَٱلۡفُرۡقَانِۚ} البقره: ۱۸۵.
«قرآن، براى راهنمایى مردم، و نشانه هاى هدایت و معیارهاى سنجشحق و باطل است».
مىفرماید:
{مُصَدِّقٗا لِّمَا بَیۡنَ یَدَیۡهِ مِنَ ٱلۡکِتَٰبِ وَمُهَیۡمِنًا عَلَیۡهِۖ} المایٔده:۴۸.
«کتب پیشین را تصدیق مىکند، و حافظ و نگاهبان آنهاست».
پس، خـداوند، قرآن را ناسخ و محو کننده تمامى کتابهاى آسمانى گذشته قرار داده و عهدهدارِ حفظ آن از عبث
و تحریف و دست بردن در آن شده است.
{إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّکۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ} الحجر: ۹.
«ما قرآن را نازل کردیم؛ و ما بطور قطع نگهدار آنیم».
زیرا این قرآن تا روز قیامت باقى است و آن هم حجت و برهان بر تمامى جهانیان است.
اما کتابهاى پیشین، هر کدام براى دوره و زمانى معین و معلوم بوده است که با نزول کتاب دیگرى، صلاحیتش پایان یافته و کتاب بعدى، آن چه از تحریف و تبدیل و نقص و زیادت
در آن بـوده بیان کرده است،
به همین سبب کتابهاى سابق، مَصون از خطا و اشتباه نبوده و تحریف و تبدیل و نقص و زیادت در آنها وجود داشته است
خداوند مىفرماید:
{مِّنَ ٱلَّذِینَ هَادُواْ یُحَرِّفُونَ ٱلۡکَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِۦ} النساء: ۴۶.
«بعضى از یهود، سخنان (خدا) را از جاى خود، تحریف می کنند».
{فَوَیۡلٞ لِّلَّذِینَ یَکۡتُبُونَ ٱلۡکِتَٰبَ بِأَیۡدِیهِمۡ ثُمَّ یَقُولُونَ هَٰذَا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ لِیَشۡتَرُواْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِیلٗاۖ فَوَیۡلٞ لَّهُم مِّمَّا کَتَبَتۡ أَیۡدِیهِمۡ وَوَیۡلٞ لَّهُم مِّمَّا یَکۡسِبُونَ} البقره: ۷۹.
«پس واى بر آنها که نوشتهاى با دست خود مىنویسند، سپس مىگویند: «این، از طرف خداست.؛ تا آن را به بهاى کمى بفروشند.
پس واى بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند؛ و واى بر آنان از آنچه از این راه به دست مىآورند!».