عَنْ عَدِیِّ بْنِ أَرْطَأَهَ قَالَ: کَانَ الرَّجُلُ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم إِذَا زُکِّیَ قَالَ: اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا یَقُولُونَ، وَاغْفِرْ لِی مَا لَا یَعْلَمُونَ.[۱]
عدی بن ارطاه میگوید: هرگاه یکی از یاران پیامبر صلی الله علیه وسلم به پاکی یاد میشد، میگفت: یا الله! مرا به آنچه که میگویند، مؤاخذه مکن و آن گناهانم را که آنان نمیدانند مغفرت کن.
[۱]– صحیح؛ بخاری در الادب المفرد حدیث شماره ۷۸۲