- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍب شَهِدْتُ العِیدَ مَعَ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم فَصَلَّى قَبْلَ الخُطْبَهِ. فَأَتَى النِّسَاءَ، فَجَعَلْنَ یُلْقِینَ الفَتَخَ وَالخَوَاتِیمَ فِی ثَوْبِ بِلاَلٍ.[۱]
ابن عباس ب میگوید: همراه پیامبر صلی الله علیه وسلم در نماز عید حاضر شدم. پیامبر صلی الله علیه وسلم قبل از خطبه نماز خواند. سپس نزد زنان آمد. آنان شروع به ریختن انگشترهای بزرگ و کوچک در چادر بلال نمودند.
- عَنْ عَائِشَهَ رضی الله عنها أَنَّهَا اسْتَعَارَتْ مِنْ أَسْمَاءَ قِلاَدَهً فَهَلَکَتْ، فَبَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم رَجُلًا فَوَجَدَهَا، فَأَدْرَکَتْهُمُ الصَّلاَهُ وَلَیْسَ مَعَهُمْ مَاءٌ، فَصَلَّوْا، فَشَکَوْا ذَلِکَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم فَأَنْزَلَ اللَّهُ آیَهَ التَّیَمُّمِ.[۲]
عایشه رضی الله عنها میگوید: گلوبندی را که از (خواهرم) اسماء به عاریت گرفته بودم، گم شد. رسول الله صلی الله علیه وسلم مردی را فرستاد و او آن گلوبند را پیدا کرد. در اثنای جستجو، وقت نماز فرا رسید و همراه خود آب نداشتند. (بدون وضو) نماز خواندند. نزد رسول الله شکایت کردند. در نتیجه الله آیهی تیمم را نازل کرد.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۸۸۰ و مسلم حدیث شماره ۸۸۴ با لفظ بخاری
[۲]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۳۶ و مسلم حدیث شماره ۳۶۷ با لفظ بخاری