راهنمایی کردن بیمار به سوی آنچه که به نفع اوست (۲)

1. عَنْ عَائِشَهَ رضی الله عنها قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم إِذَا اشْتَکَى مِنَّا إِنْسَانٌ، مَسَحَهُ بِیَمِینِهِ، ثُمَّ قَالَ: «أَذْهِبِ الْبَاسَ، رَبَّ النَّاسِ، وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِی، لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُکَ، شِفَاءً لَا یُغَادِرُ سَقَمًا» فَلَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم وَثَقُلَ، أَخَذْتُ بِیَدِهِ لِأَصْنَعَ بِهِ نَحْوَ مَا کَانَ یَصْنَعُ، فَانْتَزَعَ یَدَهُ مِنْ یَدِی، ثُمَّ قَالَ: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَاجْعَلْنِی مَعَ الرَّفِیقِ الْأَعْلَى» قَالَتْ: فَذَهَبْتُ أَنْظُرُ، فَإِذَا هُوَ قَدْ قَضَى.[۱]

عایشه رضی الله عنها می‌گوید: هنگامی‌که یکی از ما از دردش به رسول الله صلی الله علیه وسلم شکایت می‌کرد، با دست راستش آن را مسح می‌نمود و می‌فرمود: «ای پروردگار مردم، بیماری را برطرف ساز و چنان شفایی عنایت کن که هیچ‌گونه بیماری‌ای باقی نماند؛ زیرا تو شفا دهنده هستی و هیچ شفایی جز شفای تو وجود ندارد». زمانی‌که رسول الله صلی الله علیه وسلم بیمار شد، دستش را گرفتم تا مانند او رفتار کنم آن‌گونه که او با بیمار رفتار می‌کرد. پس او دستش را از دستم بیرون کشید و فرمود: «پروردگارا، مرا بیامرز و به رفیق اعلی ملحق گردان». عایشه رضی الله عنها می‌گوید: تا نگاهش کردم، وفات نمود.

2. عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍب قَالَ: … وَکَانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم إِذَا دَخَلَ عَلَى مَرِیضٍ یَعُودُهُ قَالَ: «لاَ بَأْسَ، طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ» فَقَالَ لَهُ: «لاَ بَأْسَ طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ».[۲]
3. ابن عباسب می‌گوید: وقتی پیامبر صلی الله علیه وسلم به عیادت کسی می‌رفت، می‌فرمود: «لاَ بَأْسَ طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ». «مشکلی نیست؛ اگر الله بخواهد این بیماری، پاک کننده(ی گناهان) است».

[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۶۷۵ و مسلم حدیث شماره ۲۱۹۱ با لفظ مسلم

[۲] – بخاری حدیث شماره ۳۶۱۶