زهد رسول الله صلی الله علیه وسلم

عَنْ أبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «اللَّهُمَّ ارْزُقْ آلَ مُحَمَّدٍ قُوتاً».^[۱]

ابوهریره روایت می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «یا الله! روزیِ خانواده محمد را به اندازه سدّ رَمَق قرار بده».

عَنْ عَائِشَهَ قَالَتْ: مَا شَبِعَ آلُ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه وسلم مُنْذُ قَدِمَ الْمَدِینَهَ مِنْ طَعَامِ الْبُرِّ ثَلاثَ لَیَالٍ تِبَاعًا حَتَّى قُبِضَ.^[۲]

عایشه می‌گوید: «خانواده محمد صلی الله علیه وسلم از زمانی که به مدینه آمدند، سه شب پی در پی از نان گندم سیر نشدند تا اینکه پیامبر صلی الله علیه وسلم وفات نمود».

عَنْ عَائِشَهَ أَنَّهَا کَانَتْ تَقُولُ لِعُرْوَهَ: وَاللهِ یَا ابْنَ أُخْتِی إِنْ کُنَّا لَنَنْظُرُ إِلَى الْهِلَالِ، ثُمَّ الْهِلَالِ، ثُمَّ الْهِلَالِ، ثَلَاثَهَ أَهِلَّهٍ فِی شَهْرَیْنِ، وَمَا أُوقِدَ فِی أَبْیَاتِ رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم نَارٌ، قَالَ: قُلْتُ: یَا خَالَهُ فَمَا کَانَ یُعَیِّشُکُمْ؟ قَالَتْ: «الْأَسْوَدَانِ التَّمْرُ وَالْمَاءُ، إِلَّا أَنَّهُ قَدْ کَانَ لِرَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم جِیرَانٌ مِنَ الْأَنْصَارِ، وَکَانَتْ لَهُمْ مَنَائِحُ، فَکَانُوا یُرْسِلُونَ إِلَى رَسُولِ اللهِ صلی الله علیه وسلم مِنْ أَلْبَانِهَا، فَیَسْقِینَاهُ.^[۳]

از عایشه روایت است که به عروه گفت: ای خواهرزاده‌ام! به الله سوگند، سه هلالِ ماه نو را در دو ماه می‌دیدیم و هیچ آتشی در خانه‌های پیامبر صلی الله علیه وسلم -برای پُخت و پز- روشن نمی‌شد. – عروه- می‌گوید: گفتم: خاله جان! پس زندگی شما با چه چیزی سپری می‌شد؟ فرمود: با دو چیز سیاه، یعنی خرما و آب؛ البته رسول الله صلی الله علیه وسلم همسایگانی از انصار داشت که حیوانات شیردهی داشتند و از شیرِ آن‌ها برای پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرستادند و او از این شیر به ما می‌داد.

عَنْ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ قَالَ: مَا تَرَکَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم عِنْدَ مَوْتِهِ دِرْهَمًا وَلَا دِینَارًا وَلَا عَبْدًا وَلَا أَمَهً وَلَا شَیْئًا إِلاَّ بَغْلَتَهُ الْبَیْضَاءَ وَسِلَاحَهُ وَأَرْضًا جَعَلَهَا صَدَقَهً.^[۴]

عمرو بن حارث می‌گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم هنگام وفاتش، نه درهم و دیناری، نه غلام و کنیزی و نه چیز دیگری، از خود به جا گذاشت. فقط قاطر سفید و اسلحه‌اش و زمینی که آن را هم صدقه کرده بود، از وی باقی ماند.

[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۴۶۰ و مسلم حدیث شماره ۱۰۵۵ با لفظ بخاری

[۲]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۴۱۶ و مسلم حدیث شماره ۲۹۷۰ با لفظ مسلم

[۳]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۵۶۷ و مسلم حدیث شماره ۲۹۷۲ با لفظ مسلم

[۴]– بخاری حدیث شماره ۴۴۶۱