احادیث قولی رسول الله (۲۴)

۱۳۱- إِنَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانَ إِذَا سَرَقَ فِیهِمُ الشَّرِیفُ تَرَکُوهُ وَإِذَا سَرَقَ فِیهِمُ الضَّعِیفُ قَطَعُوهُ.

اگر در میان بنی اسرائیل، فرد اصیل ومعروفی، مرتکب دزدی می‌شد، او را رها می‌نمودند. و اگر فرد ضعیفی، مرتکب دزدی می‌شد، دستش را قطع می‌کردند.

۱۳۲- إِنَّ بَیْنَ یَدَیْ السَّاعَهِ أَیَّامًا یُرْفَعُ فِیهَا الْعِلْم.

نزدیک برپایی قیامت، علم برداشته می‌شود.

۱۳۳- إِنَّ حَقًّا عَلَى اللَّهِ أَنْ لَا یَرْفَعَ شَیْئًا مِنْ الدُّنْیَا إِلَّا وَضَعَهُ.

سنت خدا این است که هیچ چیزی در دنیا صعود نمی‌کند، مگر اینکه خداوند آنرا پایین ‌می‌آورد.

۱۳۴- إِنَّ خِیَارِکُمْ أَحْسَنَکُمْ أَخْلَاقًا.

بهترین شما، خوش اخلاق ترینتان است.

۱۳۵- أَنَّ دَاوُدَ النَّبِیَّ عَلَیْهِ السَّلَام کَانَ لَا یَأْکُلُ إِلَّا مِنْ عَمَلِ یَدِهِ.

داود u فقط از دسترنج خود، امرار معاش می‌نمود.