عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم یَقُولُ: «إِذَا ثُوِّبَ لِلصَّلَاهِ فَلَا تَأْتُوهَا وَأَنْتُمْ تَسْعَوْنَ، وَأْتُوهَا وَعَلَیْکُمُ السَّکِینَهُ، فَمَا أَدْرَکْتُمْ فَصَلُّوا، وَمَا فَاتَکُمْ فَأَتِمُّوا فَإِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا کَانَ یَعْمِدُ إِلَى الصَّلَاهِ فَهُوَ فِی صَلَاهٍ».[۱]
از ابوهریره روایت شده است از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که میفرمود: «وقتی نماز برپا میشود، با عجله و شتاب به نماز نیایید؛ بلکه با راه رفتنِ عادی به نماز بیایید و سکون و آرامش را رعایت کنید. هرچه از نماز را – با جماعت- دریافتید، بخوانید و آن چه را از دست دادید، کامل نمایید».
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۳۶ و مسلم حدیث شماره ۶۰۲ با لفظ مسلم