ترک نمودن تغییر کار منکر و ناخوشایند، هنگامی‌که بیم آن می‌رود سبب وقوع منکر بدتر و شدیدتری شود:

عَنْ عَائِشَهَ أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم قَالَ لَهَا: «یَا عَائِشَهُ، لَوْلاَ أَنَّ قَوْمَکِ حَدِیثُ عَهْدٍ بِجَاهِلِیَّهٍ لَأَمَرْتُ بِالْبَیْتِ، فَهُدِمَ، فَأَدْخَلْتُ فِیهِ مَا أُخْرِجَ مِنْهُ، وَأَلْزَقْتُهُ بِالأَرْضِ، وَجَعَلْتُ لَهُ بَابَیْنِ، بَابًا شَرْقِیًّا، وَبَابًا غَرْبِیًّا، فَبَلَغْتُ بِهِ أَسَاسَ إِبْرَاهِیمَ».[۱]

عایشه روایت می‌کند که پیامبرصلی الله علیه وسلم فرمود: «ای عایشه، اگر قوم تو با جاهلیت نزدیک نمی‌بودند، دستور می‌دادم تا خانه‌ی کعبه تخریب شود و آنچه که از آن خارج گشته به آن ملحق گردد و آن را به زمین می‌چسباندم و برایش دو دروازه قرار می‌دادم که یک دروازه در قسمت شرق و دروازه‌ی دیگر در قسمت غرب و تا مقام ابراهیم می‌رسانیدم».

[۱] – متفق علیه؛‌ بخاری حدیث شماره ۱۵۸۶ و مسلم حدیث شماره ۱۳۳۳ با لفظ بخاری