عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِیرٍ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم: «إِنَّ أَهْوَنَ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَنْ لَهُ نَعْلانِ مِنْ نَارٍ یَغْلِی مِنْهُمَا دِمَاغُهُ کَمَا یَغْلِی الْمِرْجَلُ، مَا یَرَى أَنَّ أَحَدًا أَشَدَّ عَذَابًا مِنْهُ وَإِنَّهُ لأَهْوَنُهُمْ عَذَابًا».[۱]
نعمان بن بشیر روایت میکند که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «آسانترین عذاب جهنمیان در روز قیامت از آنِ شخصی است که دو کفش آتشین به پایش است که بر اثر آن، مغز سرش به جوش میآید همانگونه که دیگ میجوشد. او گمان میکند که سختترین عذاب را میبیند، در حالی که این سادهترین شکنجهی دوزخ است».
عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ : أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم وَذُکِرَ عِنْدَهُ عَمُّهُ فَقَالَ: «لَعَلَّهُ تَنْفَعُهُ شَفَاعَتِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ، فَیُجْعَلُ فِی ضَحْضَاحٍ مِنَ النَّارِ، یَبْلُغُ کَعْبَیْهِ، یَغْلِی مِنْهُ دِمَاغُهُ»[۲].
ابوسعید خدری میگوید: هنگامی که از عموی رسول الله صلی الله علیه وسلم ذکری به میان آمد، شنیدم که فرمود: «امیدوارم که شفاعت من روز قیامت، برایش مفید باشد و در عمقِ کمِ جهنم، قرار گیرد طوری که آتش تا قوزک پایش برسد. ولی (باز هم) مغزش از آن، به جوش میآید».
[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۵۶۲ و مسلم حدیث شماره ۲۱۳ با لفظ بخاری
[۲] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۵۶۴ و مسلم حدیث شماره ۲۱۰ با لفظ بخاری