الله بلند مرتبه این امت را گرامی داشته و نصف اهل بهشت قرار داده سپس تا دو سوم افزایش داده است.
عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: کُنَّا مَعَ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم فِی قبَّهٍ، فَقَالَ: أَتَرْضَوْنَ أَنْ تَکُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الْجَنَّهِ قُلْنَا: نَعَمْ، قَالَ: أَتَرْضَوْنَ أَنْ تَکُونُوا ثُلُثَ أَهْلِ الْجَنَّهِ قُلْنَا: نَعَمْ، قَالَ: أَتَرْضَوْنَ أَنْ تَکُونُوا شَطْرَ أَهْلِ الْجَنَّهِ قُلْنَا: نَعَمْ قَالَ: وَالَّذِی نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِیَدِهِ إِنِّی لأَرْجُو أَنْ تَکُونُوا نِصْفَ أَهْلِ الْجَنَّهِ، وَذَلِکَ أَنَّ الْجَنَّهَ لاَ یَدْخُلُها إِلاَّ نَفْسٌ مُسْلِمَهٌ، وَمَا أَنْتُمْ فِی أَهْلِ الشِّرْکِ إِلاَّ کَالشَّعَرَهِ الْبَیْضَاءِ فِی جِلْدِ الثَّوْرِ الأَسْوَدِ، أَوْ کَالشَّعَرَهِ السَّوْدَاءِ فِی جِلْدِ الثَّوْرِ الأَحْمَرِ».[۱]
عبدالله بن مسعود میگوید: با پیامبر صلی الله علیه وسلم در خانهاى نشسته بودیم، فرمود: «آیا راضى هستید که یک چهارم اهل بهشت از شما (امّت اسلام) باشد؟» گفتیم: بله. سپس پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «آیا راضى هستید یک سوم اهل بهشت شما باشید؟» گفتیم: بله، فرمود: «راضى هستید نصف اهل بهشت از شما باشد؟» گفتیم: بله، فرمود: «قسم به کسى که جان محمّد در دست او است من امیدوارم که نصف اهل بهشت از شما (مسلمانان) باشد، چون جز افرادى که ایمان دارند کسى وارد بهشت نمىشود، و شما در بین مشرکان مانند موى سفیدى هستید که در پوست یک گاو سیاه باشد. یا مانند یک موى سیاه هستید که در پوست یک گاو قرمز باشد».
«قبه: خانهاى دایرهاى است که مخصوص مناطق عربى است».
عَنْ بُرَیْدَهَ س قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «أَهْلُ الجَنَّهِ عِشْرُونَ وَمِائَهُ صَفٍّ ثَمَانُونَ مِنْهَا مِنْ هَذِهِ الأُمَّهِ وَأَرْبَعُونَ مِنْ سَائِرِ الأُمَمِ».[۲]
«اهل بهشت صد و بیست صف هستند. هشتاد صف از امت اسلام و چهل صف از سایر امتها است».
[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۵۲۸ و مسلم حدیث شماره ۲۲۱ با لفظ بخاری
[۲] – صحیح؛ ترمذی حدیث شماره ۲۵۴۶ و ابن ماجه حدیث شماره ۴۲۸۹ با لفظ ترمذی