الله متعال میفرماید: ﴿إِنَّآ أَعۡطَیۡنَٰکَ ٱلۡکَوۡثَرَ١ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَٱنۡحَرۡ٢ إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ٣﴾ [الکوثر: ۱-۳].
«[ای پیامبر،] به راستی که ما خیرِ بینهایت [از جمله رود کوثر در بهشت را] به تو عطا کردیم؛ پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن. بیتردید، دشمنت [از همۀ خیرات و برکات، بیبهره و] بُریده است».
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ: قَالَ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم: «حَوْضِی مَسِیرَهُ شَهْرٍ، مَاؤُهُ أَبْیَضُ مِنَ اللَّبَنِ، وَرِیحُهُ أَطْیَبُ مِنَ الْمِسْکِ، وَکِیزَانُهُ کَنُجُومِ السَّمَاءِ، مَنْ شَرِبَ مِنْهَا فَلا یَظْمَأُ أَبَدًا»[۱].
عبدالله بن عمرو میگوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «حوض من به اندازۀ مسافت یک ماه راه است. آبش، سفیدتر از شیر، و بویش، خوشبوتر از مشک و پارچهایش به اندازۀ ستارگان آسمان است. هرکس از آن پارچها آب بنوشد، هرگز تشنه نخواهد شد».
در روایت دیگر چنین بیان شده است: «مَاؤُهُ أَشَدُّ بَیَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَأَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ».[۲]
«آبش از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر است».
عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وسلم: «إِنَّ قَدْرَ حَوْضِی کَمَا بَیْنَ أَیْلَهَ وَصَنْعَاءَ مِنْ الْیَمَنِ وَإِنَّ فِیهِ مِنْ الْأَبَارِیقِ کَعَدَدِ نُجُومِ السَّمَاءِ».[۳]
از انس بن مالک س روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «بزرگی حوض من به اندازۀ مسافت میان أیله و صنعای یمن، و تعداد پارچهای آن، به اندازۀ ستارگان آسمان است».
چه کسانی از حوض رانده میشوند؟
عَنْ أَبِی هُرَیرَهَ س أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «یَرِدُ عَلَیّ یَوْمَ القِیَامَهِ رَهْطٌ مِن أصْحَابِیْ فیُجلون عَنِ الْحَوْضِ، فأقُوْلُ یَا رَبِّ أصْحَابِیْ فیقَوْلُ: إنّکَ لا عِلْمَ لَکَ بِمَا أحْدَثَوُاْ بَعْدَکَ أنّهُمْ إرْتُدّوا عَلَی أدْبَارِهِمُ الْقَهْقَرَیْ».[۴]
ابوهریره از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت مینمایند که فرمود: «در روز قیامت گروهی از اصحاب من بر من وارد میشود. پس، از حوض برگردانده میشوند؛ من میگویم که پروردگارا! اینها یاران من هستند، الله متعال میفرماید که تو نمیدانی که اینها بعد از تو چه کارها کردند، آنها بعد از تو بر پاشنههای خود برگشتند» (یعنی مرتد شدند).
الرهط: شامل سه تا ده نفر میباشد.
[۱]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۵۷۹ و مسلم حدیث شماره ۲۲۹۲ با لفظ بخاری
[۲]– مسلم حدیث شماره ۲۳۰۰
[۳]– متفق علیه بخاری حدیث شماره ۶۵۸۰ و مسلم حدیث شماره ۲۳۰۳ با لفظ بخاری
[۴]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۶۵۸۵ و مسلم حدیث شماره ۲۲۹۰ و ۲۲۹۱ با لفظ بخاری