عذاب قبر دو نوع است:
اول – عذابی که دایمی است و تا روز قیامت قطع نمیگردد. این عذاب، کفار و منافقان را فرا میگیرد:
- الله بلندمرتبه میفرماید: ﴿فَوَقَىٰهُ ٱللَّهُ سَیَِّٔاتِ مَا مَکَرُواْۖ وَحَاقَ بَِٔالِ فِرۡعَوۡنَ سُوٓءُ ٱلۡعَذَابِ۴۵ ٱلنَّارُ یُعۡرَضُونَ عَلَیۡهَا غُدُوّٗا وَعَشِیّٗاۚ وَیَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَهُ أَدۡخِلُوٓاْ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ أَشَدَّ ٱلۡعَذَابِ۴۶﴾ [غافر: ۴۵-۴۶].
«الله او را از آسیب دسیسۀ آنان حفظ نمود و عذاب سخت، دامنگیر فرعونیان شد. همان آتشی که [در قبرهایشان] بامداد و شامگاه بر آن عرضه مىشوند؛ و روزی که قیامت برپا گردد، [فرمان میرسد:] فرعونیان را در سختترین عذاب درآورید».
- عَنِ ابْنِ عُمَرَب أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: «إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا مَاتَ عُرِضَ عَلَیْهِ مَقْعَدُهُ بِالْغَدَاهِ وَالْعَشِیِّ، إِنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ فَمِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ، وَإِنْ کَانَ مِنْ أَهْلِ النَّارِ فَمِنْ أَهْلِ النَّارِ، یُقَالُ: هَذَا مَقْعَدُکَ، حَتَّى یَبْعَثَکَ اللهُ إِلَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ».[۱]
ابن عمر ب از رسول ج روایت مینماید که فرمود: «هنگامیکه یکی از شما فوت میکند، صبحگاه و شامگاه، جایگاهش به او عرضه میشود؛ اگر بهشتی باشد، جایگاهش در بهشت به او نشان داده میشود و اگر فرد جهنمی باشد، جایگاهش در جهنم به او عرضه میشود. سپس به او گفته میشود: این جایگاه تو است تا اینکه در روز قیامت، الله تو را به سوی آن بر میانگیزد».
[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۱۳۷۹ و مسلم حدیث شماره ۲۸۶۶ با لفظ مسلم