الله هر مخلوقی را بر فطرت ایمان داشتن به خالق خویش آفریده است، همانطور که میفرماید:
﴿فَأَقِمۡ وَجۡهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِی فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَیۡهَاۚ لَا تَبۡدِیلَ لِخَلۡقِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِکَ ٱلدِّینُ ٱلۡقَیِّمُ وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَ ٱلنَّاسِ لَا یَعۡلَمُونَ٣٠﴾ [الروم: ۳۰].
«حقگرایانه و خالصانه به این دین روی آور. [این آیین پاک،] اسلام است که الله فطرت مردم را بر اساس آن سرشته است. هیچ تغییری در آفرینشِ الله نیست. این است [راه راست و] دین استوار؛ ولی بیشتر مردم [حقیقت را] نمیدانند».
عقل دلالت میکند که این جهان دارای آفرینندهای است و همهی این مخلوقات آفرینندهای دارند که آنها را به وجود آورده است و امکان ندارد که آنها خودشان یکدیگر را به وجود آورده باشند، و یا به صورت تصادفی ایجاد شوند، پس مشخص میشود که آنها به وجود آورندهای دارند که پروردگار جهانیان است، همانطور که الله پاک و بلندمرتبه فرموده است: ﴿أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَیۡرِ شَیۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ٣۵ أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا یُوقِنُونَ٣۶﴾ [الطور: ۳۵-۳۶].
«آیا آنان از هیچ آفریده شدهاند یا خود آفرینندۀ خویشند؟ آیا آنان آسمانها و زمین را آفریدهاند؟ [نه،] بلکه آنان یقین ندارند [که الله آفرینندۀ مطلق است]».
حس نیز بر وجود پاک و منزه از هر عیبی دلالت میدهد، به درستی که ما به وجود آمدن شب و روز و رزق انسان و حیوان و تدبیر کردن امور آفرینندهها را مشاهده مینماییم که به صورت قطعی بر وجود الله بلندمرتبه دلالت مینماید: ﴿یُقَلِّبُ ٱللَّهُ ٱلَّیۡلَ وَٱلنَّهَارَۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَعِبۡرَهٗ لِّأُوْلِی ٱلۡأَبۡصَٰرِ۴۴﴾ [النور: ۴۴].
«الله شب و روز را میگردانَد [و پیاپی میآورد]. یقیناً در این [گردش،] عبرتی برای اهل بصیرت است».
الله پیامبران و انبیای خویش را به وسیلهی آیات و معجزات تأیید مینماید که مردم آنها را دیدند و یا شنیدند.
و آن امور خارجی است که از قدرت بشر خارج میباشد، الله به وسیلهی آن پیامبرانش را نصرت و تأیید میکند و این دلیل قطعی بر وجود فرستندهی آنها که الله ﻷ است، میباشد. همان طور که الله آتش را برای ابراهیم سرد قرار داد و او را با سلامت نگه داشت و دریا را برای موسی ÷ شکافت و مردگان را برای عیسی زنده کرد و ماه را برای رسول شکاف داد. پس در وجود الله ﻷ هیچ شکی نیست: ﴿قَالَتۡ رُسُلُهُمۡ أَفِی ٱللَّهِ شَکّٞ فَاطِرِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۖ یَدۡعُوکُمۡ لِیَغۡفِرَ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمۡ وَیُؤَخِّرَکُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۚ قَالُوٓاْ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا تُرِیدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا کَانَ یَعۡبُدُ ءَابَآؤُنَا فَأۡتُونَا بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِینٖ١٠﴾ [إبراهیم: ۱۰].
«پیامبرانشان گفتند: «آیا در [یگانگیِ] الله – آفرینندۀ آسمانها و زمین – تردیدی هست؟ او شما را [به ایمان] فرامیخوانَد تا گناهانتان را ببخشاید و تا مدتی معیّن به شما مهلت دهد». آنان گفتند: «شما جز بشری همانند ما نیستید [و] میخواهید ما را از آنچه که پدرانمان عبادت میکردند بازدارید. پس دلیلی آشکار [در مورد راستگوییتان] برایمان بیاورید».