خطر شرک

۱- شرک به الله ظلم بزرگی است، برای این‌که آن، تجاوزی است به توحید که حق خالص اللهﻷ می‌باشد. پس توحید بزرگ‌ترین عدل، و شرک بزرگ‌ترین ظلم، و زشت‌ترین زشتی‌ها می‌باشد. برای این‌که نقص برای الله جهانیان محسوب می‌شود. و حقی را که مخصوص الله ﻷ است، به دیگری می‌دهد، و دیگران را با او برابر می‌کند.

و بزرگ‌ترین خطر شرک این است که اگر کسی در حالت شرک، الله را ملاقات نماید، الله او را مورد مغفرت قرار نمی‌دهد، همان‌طور که می‌فرماید: ﴿إِنَّ ٱللَّهَ لَا یَغۡفِرُ أَن یُشۡرَکَ بِهِۦ وَیَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَن یَشَآءُۚ وَمَن یُشۡرِکۡ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱفۡتَرَىٰٓ إِثۡمًا عَظِیمًا۴٨﴾ [النساء: ۴۸].

«بی‌گمان، الله این گناه را که به او شرک آورده شود نمی‌بخشد و غیر از آن را – برای هر ‌کس بخواهد – می‌بخشد؛ و هر ‌کس به الله شرک ورزد، یقیناً گناهی بزرگ به گردن گرفته است».

۲- شرک به الله بزرگ‌ترین گناه محسوب می‌شود. کسی‌که غیر از الله را عبادت نماید، در واقع عبادت را در غیر جایگاه آن قرار داده است و آن را برای کسی‌که مستحق آن نیست، انجام داده است و این ظلمی بزرگ و گناهی زشت است، همان طور که اللهﻷ می‌فرماید: ﴿لَا تُشۡرِکۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّ ٱلشِّرۡکَ لَظُلۡمٌ عَظِیمٞ﴾ [لقمان: ۱۳].

«به الله شرک نورز. به راستى که شرک ستمى بزرگ است».

۳- شرک اکبر تمام اعمال را حبطه می‌نماید و موجب هلاکت و خسران می‌شود و از بزرگ‌ترین گناهان کبیره می‌باشد. ﴿وَلَقَدۡ أُوحِیَ إِلَیۡکَ وَإِلَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِکَ لَئِنۡ أَشۡرَکۡتَ لَیَحۡبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِینَ۶۵ بَلِ ٱللَّهَ فَٱعۡبُدۡ وَکُن مِّنَ ٱلشَّٰکِرِینَ۶۶﴾ [الزمر: ۶۵-۶۶].

«و [اى پیامبر] به راستى که به تو و به کسانى که پیش از تو بودند، وحى کرده شد: اگر شرک آورى، بى‌گمان عملکردت نابود شود. و به یقین از زیانکاران شوى. بلکه الله را بندگى کن و از سپاسگزاران باش».

عَنْ أَبِی بَکْرَهَ س، قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ ج: «أَلاَ أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الکَبَائِرِ؟» ثَلاَثًا، قَالُوا: بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «الإِشْرَاکُ بِاللَّهِ، وَعُقُوقُ الوَالِدَیْنِ – وَجَلَسَ وَکَانَ مُتَّکِئًا فَقَالَ – أَلاَ وَقَوْلُ الزُّورِ»، قَالَ: فَمَا زَالَ یُکَرِّرُهَا حَتَّى قُلْنَا: لَیْتَهُ سَکَتَ.[۱]

ابوبکره س از رسول ج روایت می‌نماید که فرمود: «آیا شما را از بزرگ‌ترین گناهان کبیره با خبر نسازم؟» سه مرتبه تکرار کرد. صحابه گفتند: ای رسول الله، بله بفرما. پیامبر ج فرمود: «شرک به الله ﻷ و نافرمانی از پدر و مادر». پیامبر ج که پیش‌تر تکیه زده بود، نشست و فرمود: «آگاه باشید که سخن دروغ و شهادت دروغین نیز جزو گناهان کبیره است». و آن قدر این جمله را تکرار کرد که با خود گفتیم: ای کاش سکوت می‌فرمود!

[۱] – متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۲۶۵۴ و مسلم حدیث شماره ۸۷ با لفظ بخاری