علم علل الحدیث[۱]:
علل جمع علت است، و علت در اصطلاح محدثین عیبی است مخفی و پوشیده که از ناحیهی سند یا متن یا هردو بر حدیث عارض شده که فقط محدثین ماهر و تیزبین از آن آگاه خواهند بود، چنین حدیثی را حدیث «معلّل» مینامند که در واقع یکی از اقسام حدیث ضعیف است.[۲]
و علل الحدیث علمی است که احادیث معلول را جمع میکند و در مورد علتهای مخفی و پوشیدهای که ممکن است موجب مخدوش و معیوب شدن صحت حدیث شوند بحث و بررسی میکند. مثلا ممکن است حدیث در اصل موقوف باشد ولی بصورت مرفوع روایت شده باشد، یا منقطع است، یعنی یک راوی از سلسلهی راویان ساقط شده و یا حدیث معضل است، یعنی دو راوی بصورت پشت سر هم و متوالی از سلسلهی راویان افتاده، و یا آنکه در حدیث تدلیس یا ادراجی رخ داده است. تمامی این موارد از جمله عللهایی هستند که باعث معیوب نمودن صحت حدیث خواهند شد. البته در نظر اول، حدیث معلول سالم و بدون عیب است، اما این علتها در حدیث مخفی و پنهان هستند و لذا جز ناقدانی متبحر و تیزبین قادر نخواهند بود تا این علل خفی را کشف نمایند. بنابراین، میبینیم که ائمهی متبحر و حفاظی همچون امام احمد و علی بن مدینی و ابی حاتم و بخاری و دارقطنی در این علم تلاش و عنایت خاصی داشتهاند. از جمله تصنیفات مشهور در این علم میتوان به کتابهای زیر اشاره نمود:
«کتاب العلل» ابن مدینی، و «العلل و معرفه الرجال» احمد بن حنبل، و «علل الحدیث» ابن ابی حاتم (متوفی ۳۲۷)، کتاب او شامل سه هزار حدیث میباشد که در هریک از آنها اسم راویی که علت حدیث از ناحیهی او وارد شده ذکر نموده است. و کتاب «العلل الکبیر، و العلل الصغیر» امام ترمذی که امام ابن رجب حنبلی آن را شرح داده است. همچنین کتاب «العلل الوارده فی الاحادیث النبویه» تالیف امام دارقطنی، این کتاب از جمله جامعترین و وسیعترین کتاب در این علم میباشد که مؤلف آن را براساس مسانید مرتب کرده است، ولی بعضی از علما گفتهاند که کتاب ابن ابی حاتم ترتیب مناسبتری از کتاب ابی حاتم دارد و برای استفادهی بیشتر مردم مناسبتر است. و حاکم نیشابوری (متوفی ۴۰۵) کتابی دربارهی علل تالیف نموده و همچنین امام ابن جوزی کتابی را با نام «العلل المتناهیه فی الأحادیث الواهیه» تالیف نموده ولی بیشتر احادیث آن مورد انتقاد قرار گرفته است.
در واقع همه این علوم در خدمت سنّت نبوی بودهاند و در راستای آسان نمودن شناخت آن و حمل سالم آن به نسلهای بعد بودهاند، از بزرگترین اهدافی که این علوم نسبت به آن قیام کردهاند جمعآوری سنّت نبوی و پاک نمودن و جدا کردن صحیح آن از چیزهایی که به دروغ وارد آن شده است میباشد. بعد از آن دفاع از سنت در مقابل کسانی که ضد سنّت نبوی فتنهگری و مقابله و مخالفت میکنند و سعی بر تشویه اذهان عمومی و شبهافکنی دارند.
[۱]– نگاه کنید به: لمحات فی أصول الحدیث، ص ۸۳٫
[۲]– در بخش اول این کتاب، بطور مفصلتری دربارهی حدیث معلل بحث شده است.