می توان به افراد زیر اشاره کرد:
۱- امام بخاری رحمه الله (۲۵۶ ﻫ..ق) در صحیح خود: کتاب الایمان، کتاب الاعتصام بالکتاب والسنه و کتاب التوحید را به این امر اختصاص داده است. و نیز کتاب‌های مستقل دیگری دارد که به صورت اختصاصی به بیان عقیده‌ی صحیح و ردّ مخالفین پرداخته است، از جمله:
الف- کتاب الاعتصام بالکتاب والسنه.
ب- خلق أفعال العباد.
۲- امام مسلم (۲۶۱ ﻫ..ق) نیز در صحیح خود ابوابی را به بیان عقیده‌ی درست و ردّ مخالفین اختصاص داده‌است، از جمله: کتاب الایمان وکتاب القدر.
۳- و امام ترمذی (۲۷۹ ﻫ.ق) نیز به همین‌گونه عمل کرده است.
۴- امام ابن ماجه (۲۷۳ ﻫ.ق) سنن خود را با ذکر مقدمهای در ردّ کسانی آغاز کرده که مخالف سنت‌اند و سپس به بیان عقیده‌ی سلف صالح در این راستا پرداخته است.
۵- امام ابوداود (۲۷۵ ﻫ.ق) نیز درست به مانند او عمل کرده و در پایان سنن خود مبحثی را به سنت اختصاص داده و آن را «کتاب السنه» نام نهاده، در آن بر اهل بدعت، فرقه‌ها و نحلههای گمراه تاخته است.
۶- امام دارمی (۲۵۵ ﻫ ق) در ضمن مؤلفاتش خصوصاً در آغاز سننش مخالفین سنت را به خوبی به نقد کشیده است.
۷- عبدالرزاق بن همام الصنعانی (۲۱۱ ﻫ ق) و ابن أبی شیبه (۲۳۵ ﻫ ق) در مصنف خود به همین‌گونه عمل کرده، البته ابن أبی شیبه کتاب مفصلی در این زمینه به نام «الإیمان» دارد .
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین