صاحب کتاب (الفرج بعد الشده) مینویسد: یکی از حکما به بلایی گرفتار شد؛ برادرانش آمدند تا بدین خاطر به او تسلیت بگویند. او گفت: من دارویی مرکّب از شش چیز درست کردهام. گفتند: چه هست؟ گفت: اول اعتماد به خدا؛ دوم اینکه میدانم هر آنچه مقدر شده، به وقوع میپیوندد. سوم اینکه صبر، بهترین چیزی است که به کار رنج دیدگان آمده است. چهارم اینکه اگر من صبر نکنم چه کار میتوانم بکنم؟! با اضطراب و داد و فریاد نمیخواهم خودم را بیشتر، از بین ببرم. پنجم به این فکر میکنم که شاید به حالتی بدتر از این گرفتار میشدم. ششم: از بلا تا رفع آن یک لحظه، فاصله است.
اگر مورد آزار و اذیت قرار گرفتی یا به تو توهین و ستم شد، اندوهگین مباش.
یکی از علما میگوید: مؤمن بازخواست نمیکند و دیگران را مورد نکوهش قرار نمیدهد و زد و خورد به راه نمیاندازد.