خداوند متعال انسانها را از طبایع چهارگانه (ریح، مرّه، دّم و بلغم) یعنی: باد، زهره، خون و بلغم آفرید.
که از ناحیهی ریح (باد): حرص و طمع به دنیا و آرزوهای طولانی بوجود آمد.
از ناحیهی مرّه (زهره): خشم، ظلم، تمرّد و عجله بوجود آمد.
از ناحیهی دم (خون): میل به زنان و ارتکاب به محرّمات و لذایذ دنیوی پدیدار شد.
از ناحیهی بلغم (بلغم): میل به غذا و نوشیدنی و نرمی و حلِم بوجود آمد.
علاوه بر اینها خداوند متعال هنگام خلقت چهار رنگ خاک را استفاده نمود، خاک سفید، سرخ، زرد و سیاه. به همین علّت انسانهای سفید پوست، زرد پوست، سرخ پوست و سیاه پوست بوجود آمدند و فلسفهی این عملش هم شعبه شعبه نمودن و قبیله قبیله ساختن انسانها برای شناخت نفسشان و احترام به همنوعشان بوده است که در آیهی ۱۳ سورهی مبارکهی حجرات نیز به این مسأله اشاره نموده است: ﴿یَٰٓأَیُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّا خَلَقۡنَٰکُم مِّن ذَکَرٖ وَأُنثَىٰ وَجَعَلۡنَٰکُمۡ شُعُوبٗا وَقَبَآئِلَ لِتَعَارَفُوٓاْۚ إِنَّ أَکۡرَمَکُمۡ عِندَ ٱللَّهِ أَتۡقَىٰکُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٞ١٣﴾ [الحجرات: ۱۳]. یعنی: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیرهها و قبیلهها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید (اینها ملاک برتری نیست) گرامیترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ به تحقیق خداوند دانا و آگاه است».
علاوه بر این چهار نوع آب را بر خاک آدمی ریخت. اوّل آب شیرین – که باعث شیرینی دهان و نرمی گلو شد. دوّم آب شور – که با آن از عدسی و چشم انسانها که از جنس پی ساخته شده است، محافظت نمود. سوّم – آب تلخ – که با آن ترشّحات گوش فرزندان آدم تلخ و بد مزّه شد تا هنگام خواب هیچ جانوری نتواند وارد آن شود. و چهارم آب گندیده – که با آن دماغ اولاد بنی آدم از باکتریهای خطرناک و گرد خاک اطراف حفظ شد. ﴿فَتَبَارَکَ ٱللَّهُ أَحۡسَنُ ٱلۡخَٰلِقِینَ﴾ [المؤمنون: ۱۴]([۱]).
[۱]– یعنی: «والا مقام و مبارک یزدان است که بهترینِ اندازهگیرندگان و سازندگان است».