فقرای امّت از فقرشان به رسول خدا شکایت کردند و گفتند: ثروتمندان از ما جلو افتادند، حج میکنند، زکات میپردازند و صدقه میدهند! رسول خدا ج فرمود: انعام مخصوص فقراست و برای ثروتمندان نیست، قصری در بهشت است که از یاقوت سرخ است و بقیّهی بهشتیان با تعجّب به آن مینگرند، نه مال شهیدان است و نه مال مجاهدان؛ فقط مخصوص فقیران صابر است و فقرای امّت من پانصد سال زودتر از ثروتمندان وارد بهشت میشوند و یک حمد فقیر از صد حمد ثروتمند همراه با ده هزار درهم صدقه افضلتر است. وقتی فقرا این حرف را شنیدند گفتند: «رَضیَنا یا رِّبنا»([۱]). یعنی: پروردگارا راضی شدیم.
[۱]– صحیح مسلم.