شبهه: دلیلی از امام عمر می‌آورند که درباره‌ی چند شخص مرتد از قبلیه‌ی بکر بن وائل که به کفار ملحق شده بودند فرموده…

شبهه: دلیلی از امام عمر می‌آورند که درباره‌ی چند شخص مرتد از قبلیه‌ی بکر بن وائل که به کفار ملحق شده بودند فرموده است: «کُنْتُ عَارِضًا عَلَیْهِمُ الْبَابَ الَّذِی خَرَجُوا مِنْهُ , أَنْ یَدْخُلُوا فِیهِ , فَإِنْ فَعَلُوا ذَلِکَ , قَبِلْتُ مِنْهُمْ , وَإِلَّا اسْتَوْدَعْتُهُمُ السِّجْنَ»[۱]

پاسخ: این قول امام عمر درباره‌ی مرتد محارب است و مرتد محارب که در زیر دست مسلمانان نباشد احکام آن با احکام مرتدی که در زیر حاکمیت و قدرت اسلام است فرق دارد، و سابقاً هم بیان نمودیم که امام عمر رضی الله عنه چگونه دستور به کشتن مرتدین داده است و هم چنین آن داستانی که با ابوموسی اشعری بیان نمودیم نوع برخورد امام عمر رضی الله عنه با مرتدین را نشان می‌دهد. ولیکن در اینجا باید این نکته را دانست زمانی که مرتدی در زیر سایه حاکمیت اسلام نباشد و شخصی محارب در دارالحرب باشد، پس احکامش با شخصی که مرتد شده و در زیر سایه دولت اسلام است فرق دارد.

[۱]. مصنف عبدالرزاق الصنعانی ۱۰/۱۶۵ ترجمه: «دروازه‌ای که از آن خارج شده اند را برای اینکه دوباره از آن وارد شوند عرضه کردم پس اگر چنین کردند از آنها قبول می‌کنم وگرنه آنها را زندانی می‌کنم».