۵- حدود یا مجازاتهایی که صرفاً دارای معنای مجازات هستند؛ که همان حدود، یعنی مجازاتهایی از پیش تعیینشده میباشند که برای مصلحت عمومی تشریع شدهاند و به همین دلیل در شمار حق الله قرار داده شدهاند، مانند حد زنا، حد شرب خمر، حد سرقت و حد راهزنان. این مجازاتها برای مصلحت جامعه تشریع شدهاند و از این رو، کسی امکان اسقاط آنها را ندارد و به همین دلیل نیز، وقتی که زنی از بنی مخزوم دزدی کرد و اسامه بن زید خواست نزد رسول خداج برای وی شفاعت نماید، رسول خدا خشمگین شد و برای مردم خطبه خواند و از جمله در خطبه، فرمود: «علت هلاکِ امتهای پیش از شما، فقط این بود که فردی نجیبزاده در میان آنان دزدی میکرد، او را رها میکردند و اگر فرد ضعیفی دزدی مینمود، او را مجازات میکردند. به خدا سوگند، اگر فاطمه دختر محمد هم دزدی کند، دستش را قطع میکنم»[۱].
[۱]– تیسیر الوصول إلی جامع الأصول من حدیث الرسول: ۲/ ۱۴٫