ب. واجب غیر محدَّد
واجبی است که شارع مقداری برای آن مشخص نکرده است؛ مانند انفاق در راه خدا (در غیر زکات). این عمل مقدار مشخصی ندارد و مقدار آن تنها بسته به نیاز محتاج و توانایی انفاقکننده و معلوم میشود و بر این اساس، اگر بر کسی واجب و متعین شد که نیاز فقیری را مرتفع سازد، واجبِ غیر محدَّدی بر او واجب میشود و بر وی واجب است که به میزانی که نیاز آن فقیر برطرف میشود به وی انفاق کند. مثالِ دیگرِ این نوع واجب، تعاون و همیاری در کار خیر است که این عمل نیز واجب غیر محدد است و فقط نوع کار نیکی که مکلّف ملزم به تعاون در ایجادش است، تعیین کنندهی مقدار آن است.
این نوع از واجب، دَینی را در ذمّه ثابت نمیکند، زیرا ضابطه در آنچه که در ذمّه ثابت میشود، این است که مشخص باشد و به همین دلیل، قبل از صدور حکم قاضی یا- به نظر برخی از فقها چون احناف- قبل از تراضیِ طرفین، نفقهی زوجه بر ذمّهی زوج ثابت نمیگردد، چون که نفقه (ی زوجه) در زمانِ پیش از این دو حالت (حکم قاضی یا رضایت دو طرف)، معلوم و مشخص نیست و بنابراین، در ذمّه هم ثابت نمیشود و در نتیجه، مطالبهی نفقهی زمانِ قبل از صدور حکم قاضی یا قبل از تراضی، صحیح نیست؛ اما عدهای دیگر از فقها، چون شافعیه، معتقدند که نفقهی زوجه از هنگام امتناع زوج از پرداخت نفقه به وی، به عنوان دَین بر ذمّهی زوج ثابت میگردد، زیرا به نظر آنان، این واجب محدد است و پس مقدار آن هم مشخص و بسته به وضعیتِ مالیِ زوج است و بنابراین، زوجه میتواند از زمان امتناع زوج از پرداخت نفقه، نفقهی خود را که مربوط به قبل از صدور حکم قاضی یا قبل از تراضی است، مطالبه بکند.