جزء جدا شده از حیوان زنده حکم مردار آن حیوان زنده را دارد که اگر مردار آن حیوان پاک باشد آن جزء جدا شده نیز پاک است، و اگر ناپاک باشد، آن هم ناپاک است. چون در حدیث است:
«مَا قُطِعَ مِنْ حَیٍّ فَهُوَ مَیِّتٌ». (رواه الحاکم وصححه علی شرط الشیخین).
«آنچه از حیوان زنده بریده شود حکم مردار آن را دارد».
(حاکم آن را روایت کرده و به شرط شیخین صحیح دانسته است).
پس جزء جدا شده انسان و ماهی و ملخ پاک است، و جزء جدا شده از دیگر حیوانات زنده هر چه باشد ناپاک است.
و اما موی و پشم شتر و کرک و پر حیوانات حلال گوشت به اجماع پاک است. خداوندمی فرماید:
﴿وَمِنۡ أَصۡوَافِهَا وَأَوۡبَارِهَا وَأَشۡعَارِهَآ أَثَٰثٗا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِینٖ ٨٠﴾ [النحل: ۸۰].
«و از پشم و کرک و موی آنها اثاث و متاع و وسایل مختلف زندگی تا زمان معینی (برایتان قرار داد)».
و این محمول بر این است که این پشم و کرک و موی بعد از ذبح شرعی یا در حال زنده بودن آنها گرفته شود همانطوریکه معمول این است که در حال زنده بودن از آنها چیده میشود. اگر شک کنیم که این پشم و کرک و موی از حیوان پاک جدا شده یا ناپاک، حکم به پاکی آن میکنیم چون اصل بر پاکی آنهاست و در ناپاکی آنها شک کردهایم و اصل عدم آنست.
و اما موی آدمی پاک است خواه در حین حیات یا بعد از مرگ از او جدا شده باشد، چون خداوند میفرماید: ﴿۞وَلَقَدۡ کَرَّمۡنَا بَنِیٓ ءَادَمَ﴾ [الإسراء: ۷۰].
«و به درستی بنی آدم را مکرم و گرامی ساختیم».
و کرامت و گرامی بودن آن مقتضی اینست که بناپاکی وی بعد از مرگ حکم نکنیم، و در این باره مسلمان و غیر مسلمان فرقی ندارد. و اما این که خداوند گفته است:
﴿إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِکُونَ نَجَسٞ﴾ [التوبه: ۲۸].
«بیگمان مشرکان ناپاکند».
مراد ناپاکی عقیده آنها است نه ناپاکی اندام و بدنشان.